Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Blaðsíða 7

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
101
aður vinnulýður 1 erlendri þjónustu. Hvar sést oklcar sam-
eiginlega takmark, eða er það ekkert til?
Það vantar elcki, að þetta ástand sé viðurkennt. Ef nokk-
uð er sameiginlegt hinum mislitu forystumálgögnum
þjóðarinnar, er það sónninn um þá hættu, sem þjóðin sé
stödd i, og máttvana upphrópanir, að allt, sem er íslenzkt,
þurfi sérstaklega að vernda. Allt er talið i hættu, kyn-
stofninn, tungan, æskan, en úrræðin til bjargar: siða-
vendni, kveistni, ávítur. Öll málgögn liafa nú i mánuði
verið full af lali um siðspillingu ungra stúlkna. Og ráðin
til bjargar? Að reisa yfir þær tukthús, loka þær inni.
Þegar forráðamennirnir hafa vanrækt að sjá æskunni
fyrir heilhrigðum menningarskilyrðum og liafa nú látið
viðgangast eða ekki við það ráðið, að allt sé af æskunni tek-
ið, skólahús hennar, samkomustaðir, menntastofnanir, svo
að hennar eini staður er gatan, þá á að refsa henni fyrir að
sjást á götunni. Það er sarna stefnan og í áfengismálunum.
Og verkalýð landsins mun eiga um að kenna, að fjölda
fólks vantar íhúðir, verkalýð, sem árum saman liefur ekki
fengið að vinna, iðnaðarmenn, sem ekki hafa fengið leyfð-
an innflutning byggingarefnis. Þegar tungan er í hættu, þá
er ráðið að stvtta skólatimann eða loka skólunum eða
koma inn liatri á þeim rithöfundum, sem bezt skrifa
málið, eða hefja stríð út af kommum og greinarmérkj-
um. Ef í þessu er falinn allur varnarkraftur þjóðfélagsins,
þá er ekki furða, þótt hann sé lítils megnugur.
En við hljótum að mótmæla því, að hernámið gefi til-
efni til alls þessa úrræðaleysis. Hvar stendur það skrifað,
að við eigum að ganga erlenda liernum á hönd? Hernám-
inu þarf ekki að fylgja sú ógnarhætta, sem hásúnað er,
svo framarlega sem viðhorf þjóðfélagsins og forráða-
manna þess hreytist frá því, sem nú er. í stað þess að
ganga í þjónustu útlendinganna ber þjóðinni vitanlega að
fara sínu starfi fram. Það er ekki ástæða til fyrir þjóðina
að gefast upp eða bugast, heldur stæla kraftana. Það á-
stand, sem hér ríkir, hefur ekki eingöngu stofnað okkur