Tímarit Máls og menningar - 01.12.1964, Qupperneq 50

Tímarit Máls og menningar
myrka og skaðvæna fræði, þegar hin skýrari fyrirheitin hafa brugðizt þeim
þá mest á reið, og hefðu þó mátt forða sér með mennskum ráðum.
Meleyingar: Vér dyljumst að vísu ekki við það, megið þér vel vita, að oss
mun verða fullörðugt að berjast hæði við yður og hamingjuna ef hún er oss
mótstaðleg. En vér treystum þó á goðin og gæfu vora, að þau renni ekki frá
oss, því vér eruin guðhræddir menn, en þér hafið illan málstað. En þótt oss
skorti herstyrk við yður, þá munu Spartverjar bæta úr því með liðsinni sínu,
því hvorttveggja er að þeir eru frændur vorir, enda væri þeim hneisa að gera
oss afturreka. Og því þykjumst vér ekki ófyrirsynju bíða hughraustir þess
sem oss kann til að vilja.
Aþenumenn: Eigi hyggjum vér að oss muni bresta goðahylli á við yður,
enda gerum vér ekkert né áformum sem ríður i bág við guðskilningu manna
og óskir um eiginhag. Og raunar ætlum vér að nærri sé um guði og menn
og skari hvorugur eldinn frá öðrum, en lúti báðir einu lögmáli og ráði sá
hvarvetna sem aflmestur er. En þetta lögmál er eigi sett af oss, né neyttum
vér þess fyrstir manna, heldur hefur það gengið í erfðir til vor, og því neyt-
um vér þess nú og leifum það síðan niðjum vorum svo að það standi til æfin-
legrar tíðar, enda vitum vér fullvel að bæði þér og aðrir færuð eins að ráði
yðar ef þér fengjuð sama vald undir hendur. Og kvíðum vér því eigi að oss
bili goðin fyrr en yður.
En af hinu öfundum vér yður eigi, enda væri það mikið óvit, þó vér köll-
um y ður að vísu sæla í einfeldni yðar, ef þér ætlið á Spartverja, að þeir muni
fyrirverða sig, komi þeir ekki til liðs við yður. Spartverjar eru raunar oftast
nær ráðvandir menn í eigin sökum að þarlendum sið; en af framferði þeirra
við aðrar þjóðir fer ýmsum sögum, en þó er þar skemmst af að segja, að vér
vitum enga menn í víðri veröld er berlegar kalla það gott sein þeim er geð-
fellt og réttlátt það sem þeim er haganlegt. Og mun yður lítt stoða að eiga
undir þvilíku hugarfari þá lausn sem þér treystið nú á af vanvizku yðar.
Meleyingar: En raunar treystum vér af þeim sökum á liðsinni Spartverja
að þeim væri sjálfum haganlegast að fulltingja oss; því vér Meleyingar erum
ættaðir úr landi þeirra, og munu þeir seint gera þann óvinafögnuð að þeir
bregðist oss og verði svo berir í svikum lijá vinveittum ríkjum á Grikklandi.
Aþenumenn: Vitið þér þá ekki að þjóðirnar eiga hagsmuni sína undir ugg-
leysi, en réttvísi og göfuglyndi eru jafnan hætturáð, og er Spartverjum ótamt
að kosta mikils þar til.
Meleyingar: Vér hyggjum að þeir muni heldur leggja sig í hættu fyrir oss
en aðra, og telji það óhultara, enda er héðan skammt vestur á Pelopsey ef
352