Tímarit Máls og menningar - 01.12.1965, Síða 93

Knall
dyggðina! HugsaSu þér, hvað höfum viS aS gera viS dyggS. Þögn. Nær
hann hefSi sagt okkur klámsögu. Hehehe! Þögn. Pabhi hefSi átt aS vera lög-
reglustjóri. Hann gekk svo beinn og vingsaSi stafnum sínum. Hann átti kúlu-
hatt.
Jæja,
þú hlýtur aS vera nýkominn. Já, kallinn, átt eftir aS kynnast því. Þú skalt
nú ekki gera þér neinar hugmyndir.
ÞaS er messaS á sunnudögum, og bíó annan hvern laugardag. Og stundum
kemur einhver og talar.
ESa syngur.
Og ekki er þaS nú fleira. — MaSur skyldi halda þaS væri upplyfting
aS fá messu. Og svo er nýr prestur! Einhver mundi þakka fyrir minna!
Nýr prestur!
MaSur skyldi ætla þaS væri tilbreyting. Sá gamli var búinn aS vera í
fjörutíu ár er mér sagt. En þessi nýi — hann keypti ræSusafniS af þeim
gamla. Svo ræSurnar hafa ekki hreytst. En þaS er þó nýtt andlit, biddu fyrir
þér.
Nýtt andlit.
Hér gefur maSur mikiS fyrir nýtt andlit.
Nýtt andlit ... ÞaS koma stundum konur aS heimsækja okkur — þær hafa
eitthvaS félag út í bæ og svo sauma þær og prjóna og kaupa ýmislegt smádót
og gefa okkur — félögum mínum sko, ekki mér. Nei,
þaS kemur alltaf sama konan aS heimsækja mig — hún er ekki í neinu
félagi hún er bara ein — hún var dálítiS kunnug henni mömmu og þessvegna
kemur hún býst ég viS — hún kemur alltaf á fimmtudögum og situr hjá mér
í kortér — á sumrin horfir hún út um gluggann og talar viS mig um sól-
skríkjuna — á vetrin talar hún um snj ótitlinginn — í fyrsta sinn sem hún
kom, þá kom hún meS konfektkassa — spurSi hvort mér þætti ekki gott kon-
fekt.
Konfekt, sagSi ég, konfekt er þaS besta sem ég fæ. Næst þegar hún kom
þá kom hún líka meS konfekt og síSan hefur hún aldrei komiS meS annaS
en konfekt.
Fyrst borSaSi ég konfektiS einn.
Svo fór ég aS bj óSa hinum meS mér.
Svo fór þaS aS safnast upp hjá mér. Ég fékk þaS ekki af mér aS styggja
gömlu konuna, ég held áfram aS safna konfekti — þaS vill enginn orSiS
þiggja hjá mér konfekt lengur. Ég er búinn aS fylla skápinn í herberginu
331