Tímarit Máls og menningar - 01.01.1988, Side 61

Ströndin
yfir sjónum til þess eins að setjast á sandinn og halda áfram að
spígspora þar, ætíð í sömu átt, einmitt í flæðarmálinu, í um það bil
hundrað metra fjarlægð.
I þeirri fjarlægð, eru hreyfingar sjávarins næstum ógreinanlegar,
nema sé fyrir skyndilega litbreytingu, á tíu sekúnda fresti, í því að
brestandi froðan sindrar í sólinni.
Án þess að skeyta um förin sem þau halda áfram að rista, hnitmiðað,
í ósnortinn sandinn, né um öldurnar smáu á hægri hönd, né um
fuglana, ýmist fljúgandi, eða á vappi, sem fara á undan þeim, þokast
ljóshærðu börnin þrjú áfram hlið við hlið, með jöfnum skrefum og
hröðum, og leiðast.
Sólbrenndum andlitum þeirra þrem, dekkri en hárið, svipar sam-
an. Á þeim er sami svipur: alvarlegur, hugsi, kannski áhyggjufullur.
Andlitsdrættirnir eru líka eins, enda þótt sjá megi að tvö barnanna
séu drengir og það þriðja stúlka. Hár stúlkunnar er bara ofurlítið
síðara, aðeins hrokknara, og limir hennar ögn fínlegri. En búningur-
inn er nákvæmlega hinn sami: stuttbuxur og skyrtubolur, hvort
tveggja úr grófu bláu upplituðu efni.
Stúlkan er lengst til hægri, sjávarmegin. Vinstra megin við hana,
gengur sá drengjanna sem er ofurlítið minni. Hinn drengurinn, sá
sem er næst hömrunum, er jafnstór og stúlkan.
Fyrir framan þau teygist sandurinn gulur og eins, unz hverfur sjón-
um. Vinstra megin við þau rís veggur brúna steinsins, næstum lóð-
réttur þar sem virðist engin undankomuleið. Hægra megin við þau,
kyrrt og blátt allt út að sjóndeildarhring, er slétt yfirborð vatnsins
bryddað snöggvöktum faldi, sem brestur þegar og breiðist út í hvítu
löðri.
Síðan, tíu sekúndum seinna, rekst aldan sem þrútnar á sömu
slakka á ný, strandmegin, með skrunsi rennandi malar.
Smáaldan fellur; mjólkurhvít froðan klifrar aftur upp brekkuna,
endurheimtir hina fáu desimetra af töpuðu svæði. Undir þögninni
sem fylgir, óma klukkuslög úr miklum fjarska í kyrru loftinu.
„Þá er það klukkan," segir minni drengurinn, sá sem gengur í
miðju.
En drunurnar í mölinni sem hafið andar frá sér yfirgnæfir of
51