Tímarit Máls og menningar - 01.01.1988, Blaðsíða 38

Tímarit Máls og menningar
hvers vegna ég fer fram á þetta, mér ber engin skylda til þess, enda
get ég ekki séð að til mikils sé mælst þó þið látið kassana í friði. En
ef ég verð var við að þið hafið brotið gegn þessu boði mínu, þá verð
ég að láta ykkur hætta tafarlaust.
Aðalsteinn og Edda stóðu þarna með ávísanirnar í höndum og
voru enn eins og í leiðslu. Þau horfðu á upphæðirnar sem á þær
voru letraðar og ekkert gat lengur komið þeim á óvart. Þessi undar-
lega krafa um að þau reyndu að stilla sig um að gramsa í gömlum
eplakössum hljómaði eins og hvert annað sjálfsagt réttlætismál við
þessar aðstæður.
Þau byrjuðu í sjoppunni strax morguninn eftir, klukkan ellefu. Að-
alsteinn var búinn að hringja í vinnuveitanda sinn og kveðja hann
með litlum söknuði. Edda gat líka auðveldlega losað sig af barna-
heimilinu þó fyrirvarinn væri í styttra lagi, enda átti hún inni langt
sumarfrí.
Aðalsteinn og Edda voru ekki lengi að ná tökum á daglegum
störfum í sjoppunni. Afgreiðslustörfin gengu greiðlega fyrir sig og
örtröð var aldrei veruleg. Það var ákaflega sjaldan sem neitt
óskemmtilegt kom upp á. Jafnvel pantanirnar sem Aðalsteinn hafði
haft áhyggjur af virtust einhvern veginn ganga eins og af sjálfu sér.
Það var eins og fyrirtæki og sölumenn fyndu alltaf á sér hvað vant-
aði hvenær. I stuttu máli sagt, allt var eins og lagt upp í hendurnar á
þeim á þessum stað.
Þau sinntu starfinu vel og nutu góðs af aðstöðunni í griðastaðn-
um, sjálfum sér til andlegrar og líkamlegrar uppbyggingar. A slaginu
hálftólf kvöld hvert yfirgáfu þau staðinn og þurftu síðan ekki að
mæta fyrr en klukkan ellefu morguninn eftir. Þá sáu þau ævinlega að
einhver hafði komið um nóttina, skúrað og ryksogið gólfin og tekið
til hátt og lágt. Eins var jafnan búið að tæma peningakassann, en
þess þó alltaf gætt að skilja eftir hæfilega upphæð í skiptimynt.
Þetta gat varla verið léttara. Það kom því fljótt í ljós að þau gátu
deilt með sér vinnunni, verið við afgreiðslustörfin til skiptis, eftir
því sem þeim sjálfum hentaði best. Með því móti gafst þeim stór-
aukinn tími til að sinna eigin hugðarefnum. Edda fór meðal annars
að stunda líkamsrækt, tölvunámskeið og þjóðbúningagerð og Að-
alsteinn gat rækt mun betur en áður starf sitt í Hjálparsveitinni. Nú
28