Húnavaka - 01.05.1972, Page 9

HÚ NAVAKA
7
þjóðanna. Haldið þið, að íslendingar hefðu nnnið alla þessa sigra
sína, ef þeir hefðu ekki átt í brjóstum ríka ættjarðarást og Guðstrú
frá öndverðu? Areiðanlega ekki.
Ég hugsa um Ingólf Arnarson, þann vitra og göfga mann. Hann
aðhafðist ekkert án þess að leita fyrst fulltingis og ráða hjá Guðun-
um, er bentu honum á Island til búsetu. Hann reisti sér heldur
ekki heimili liér fyrr en hann hafði fengið svar Guða sinna. Guð gaf
þjóðföður okkar þetta land og gerði hann langlífan í því, af [>ví að
hann fól sig vernd æðri máttar. En áður en Ingólfur leitaði ráða
Guðanna hafði Kristur verið tignaður í þessu landi. Hann var með
fyrstu sæfarendunum, er lögðu að íslandsströndum. Hér vildu þeir
dveljast, írsku munkarnir og tilbiðja frelsara sinn, Ijarri skarkala
heimsins. Og síðan hefur Guð aldrei yfirgefið ísland og verið með
þeirri þjóð, sem eignaðist Sólarljóð og I.ilju. Passíusálmana og ljóð
Matthíasar.
A stærstu heillastundum hefur hann helgað fögnuðinn og í mestri
neyð þerrað tárin. Guð varðveitti þjóðina, þegar harðast kreppti að
og tendraði heilaga gh)ð trúar og vonar í hjarta hennar. ()g ekki
veitti af. Oblíð 1 ífskjör hafa oftlega reynt á þolrif Islendinga og fa*rt
þeim margvíslega erliðleika í fang, en samt hefur ættjarðarástin
áreiðanlega verið eins rík með þessari þjóð og öðrum þeim þjóðum,
er við betri og blíðari lílsskilyrði hal'a átt að búa. Iui sérð þessa trú
á Guð og land, áheyrandi, hjá fyrri kynslóðum Islands, er börðust
hetjulega fyrir lífi sínu, menn sem voru markaðir rúnum örbirgðar
ogofraunar, menn, er higðu sér jafnvel skóbætur til niuinis, er harð-
ast svarf að, en vildu þi> ekki gefast upp við búsetuna. I>ú sérð þessa
trú hjá hálfbognum, skrifandi manni, sitjandi ;í fleti sínu í lágu
hreysi, þar sem hann er að bjarga fneðum Islands frá eyðingu og
glötun.
Raunirnar voru margar, enginn efast um það, en glóð hugsjón-
anna lifði. Tindur frelsis og framfara gnæfði upp úr niðurlæging-
unni og sýnin til hans glataðist aldrei. I’jóðin hefur nú klifið þenn-
an tind. Guð gaf henni djarfhuga, heilshugar menn, er glæddu heil-
agan loga þjóðernisvitundar af óbrigðulli ást og trúmennsku við
land sitt og ættarjörð.
Jónas Hallgrímsson, einn af fyrstu ármönnum ísl. jjjóðernisvakn-
ingar mælti þessi hvatningarorð í ljóði: „Veit ])á engi, að evjan
hvíta, á sér enn vor, ef fólk jtorir, Guði að treysta, Idekki hrista,