Húnavaka - 01.05.1972, Qupperneq 12

10
HÚNAVAKA
ins og með táknlitum lands minna þig á tvíþætta þjónustu þína við
Guð þinn og land þitt. „Sjá þú arf þinn æskulýður, þín alfrjálst
landið góða bíður, og kallar þig að drýgja dáð“.
1 upphafi var vitnað í hebreskan guðsmann og ættjarðarvin, er
trúði á handleiðslu Guðs á þjóð sinni, vissi að framtíðartilvera henn-
ar var undir þeirri varðveizlu hans komin. Lokaorðin skulu því vera
úr ljóði isl. skálds og ættjarðarvinar, Davíðs Stefánssonar frá Fagra-
skógi, sem einnig sló sama streng í sinni hörpu: „Við börn þín ís-
land, biðjum lyrir þér; Við blessum þig í nafni alls, sem lifir; Við
erum þjóð, sem eld í brjósti ber, og börn sem Drottinn sjálfur vakir
yfir“.
Kvenfólkið cr ljúft
Kvenfólkið íslenzka er aðkomumönnum ljúft. Gjafvaxta stúlkur leita lags við
þýzka farmenn með vitund og vilja foreldra sinna, enda þykir hin mesta sæmd
að slíku og biirnum þeini, sem undir koma með þessum hætti, enda þótt óskír-
lífi hal'i áður fyrr getað varðað líf manna, svo sem j)egar hirðstjóri nokkur var
ráðinn af dögum með sveinum sínum að áeggjan konu sinnar.
Fcrðabók Ditlmiar Blefken frá 1607.
Næturgagn, kveðjukossar og lús.
Þegar íslendingar fá vín og öl hjá kaupmanninum þreyta þeir samdrykkju,
kveðandi um hreystiverk forfeðranna. Má þá enginn rísa upp til þess að kasta
af sér vatni heldur stendur jafnan við borðið dóttir ltúsráðanda eða önnur kona,
sem réttir fram næturgagn, þegar einhver bendir til. Hellir stúlkan síðan úr
næturgagninu og bíður Jjess, að röðin komi að hinum næsta.
íslendingar kveðjast nteð kossi og gæta um leið að því, hvort þeir sjái lús
skríða á fötunum. Ef svo er, taka Jjeir lýsnar hver af öðrum og Juikka síðan ber-
höfðaðir jafnolt og tala lúsanna krefur.
Ferðabók Dithmar Blefken frá 1 (>07