Húnavaka - 01.05.1972, Page 108
STEFÁN Á. JÓNSSON:
Crí Jdú J\[oráíendi7igur ?
Ágúst á Hofi þarf ekki að kynna. Hann er þekktnr um land allt
fyrir b.v kur sínar, þar sem liann lætur viðburði liðinnar ævi flakka
úr skjóðunni.
Þegar liann heimsótti mig síðast komst ég á snoðir um að hann
lumaði á skemmtilegu samtali frá liðnum tíma, sem ekki hafði áður
verið skráð.
Hér hefur svo frásögn Ágnsts á Hofi.
Ég sagði þér áðan frá merkilegu samtali, sem ekki er ástæða til að
falli í gleymsku, því að landskunnur rnaður átti í hlut.
Til þess að fá glöggan ramma utan um þessa mynd verð ég að
segja tildrögin.
Faðn rninn var vinnumaður á Guðrúnarstöðum og Sigvaldi Þor-
kelsson, sem bjó þar lét hann í vegavinnu á Grímstunguheiði. Þetta
mun hafa veiið laust eftir 1880. Árskaupið var 100 krónur, en Sig-
valdi fékk tiltölulega drjúgum hærra kaup fyrir vinnu hans á heið-
inni. Þetta var svipað og þegar bændur sendu vinnumenn sína á
vertíð og hirtu svo sjálfir aflahlut þeirra. Það var jafnvel fjáraflaleið
hjá mörgum bændum, að taka vinnumenn og senda þá á vertíð.
Faðir minn sagði mér nokkuð frá vinnutilhögun á heiðinni, en
um þessa vegagerð á Grímstunguheiði liefur áður verið rætt í þessu
riti í grein eftir Björn Bergmann. Er það rnjög skýr og skilmerki-
leg frásögn og fer ég því ekki inn á það svið, en þessi vegur var mik-
ið stórvirki rniðað við þann tíma.
Vegagerðarmennirnir lágu í tjöldum og allir hófðu þeir hesta.
Á hverri helgi fór einn, stundum tveir, í aðdráttarferð niður í Vatns-
dal. Farið \ar á föstudegi og átti li\ ert heimili, sem gerði út mann,
að sjá um að koma nauðsynlegum vistum á aðdráttarmanninn. Fór
laugardagurinn í að safna vistunum sarnan, en á sunnudaginn var
haldið á heiðina með birgðir til vikunnar. Það var mikið eftirsótt