Gerðir kirkjuþings - 01.01.1985, Blaðsíða 9

2
Séra Gunnar var mikilvirkur og áhugasamur kennimaður. Auk
prestsstarfa lét hann velferóarmál safnaóa sinna mjög til
sin taka. Hann starfaói mikió í Barnaverndarráði Islands
og barnaverndarnefnd Kópavogs. 1 félagslífi presta hafði
hann mörg trúnaóarstörf meó höndum. Hann var formaður
Prestafélagsins 1964-1968 og lengi ritstjóri Kirkjurits-
ins.
Séra Gunnar var kosinn á kirkjuþing 1964 og sat á þingi
tvö kjörtímabil til ársins 1976 - eóa i 12 ár. Hann var
atkvæðamikil1 í þingstörfum, hugmyndaríkur og áhugasamur.
Heill og blessun kirkju sinnar og kristni bar hann mjög
fyrir brjósti og var óþreytandi aó fjalla um þau mál, bæói
i ræðu og riti. Eftir hann liggur fjöldi ritsmíóa,
greinar, þýóingar og leikrit. Hann var bæói skáld og
rithöfundur og setti það sitt mark á messuflutning hans.
Ég minnist þess á kirkjuþingi 1972, - er séra Gunnar Árna-
son var kominn á áttræóisaldur og hættur prestsstörfum, -
aó hann gaf þá játningu, sem mér er minnisstæð og lýsir
vióhorfi hans til köllunar sinnar. Hann sagói: "Ég vil
gera þá játningu, að ég þakka Guói mínum fyrir, aó ég varó
prestur og vildi gjarnan vera þaó enn."
Annan ágúst s.l. andaðist Þórarinn Þórarinsson fyrrum
skólastjóri, 81 árs gamall. Þórarinn var fæddur á Val-
þjófsstaó í Fljótsdal 5. júní 1904. Hann var sonur
prestshjónanna þar, séra Þórarins Þórarinssonar og Ragn-
heióar Jónsdóttur. Hann varð stúdent frá Menntaskólanum í
Reykjavik 1924 og kandidat í guófræði frá Háskóla Islands
1928 og var einn af 17 guófræðingum, er þá útskrifuðust i
guófræóideild, fleiri á einu ári en nokkru sinni i sögu
háskólans.
Þórarinn nam uppeldisfræói, trúarsálarfræði, og helgi-
sióafræói vió háskólann i Marburg i Þýskalandi veturinn
eftir guófræðinámió hér heima auk þess sem hann kynnti sér
æskulýós- og iþróttamál i Berlin.
Þórarinn hóf kennslustörf vió Alþýóuskólann á Eióum 1930.
Hann var skipaóur þar kennari 1933 og skólastjóri 1938, og
þau störf stundaói hann óslitið til 1965, aó hann fékk
lausn frá starfi og fluttist til Reykjavikur.
Þórarinn Þórarinsson tók aldrei vigslu, enda þótt hann
hefói til þess öll réttindi og afburóa hæfileika. Mun þar
e.t.v. hafa valdió hlédrægni hans og persónulegt mat á
vanda embættisverka, sem prestsstarfinu fylgja. En kirkj-
an og málefni Guós kristni i landinu áttu hug hans allan.
Hann var sivakandi og sistarfandi að hag og heill kirkju
sinnar, ekki hvaó sist aó þvi er varðar mennta- og
kennslumál.
Orlofsárió 1959-60 notaði hann til þess aó kynna sér
lýóháskólastarf á Noróurlöndum, heillaóist hann af þeirri
hugsjón. Hann lagói fram alla krafta sina til þess að
láta þá hugsjón rætast hér á landi. Hiklaust var hann sá
leikmaóur innan kirkjunnar sem mestan þátt átti i stofnun