Gerðir kirkjuþings - 01.01.1985, Blaðsíða 72

65
Þá hefur djáknaþjónustan varöveist í vorri kirkju. Fyrst
eftir siðbót var hún fyrir hendi í formi óvigórar aðstoöar-
þjónustu í söfnuóum. Á sióari árum hafa nokkrir einstak-
lingar hlotiö vigslu til djáknastarfa. Um stundarsakir er
ekki starfandi neinn Vígóur djákni, en innan nokkurra safn-
aöa starfa óvígðir aöstoóarmenn, karlar og konur, sem í
reynd gegna djáknastörfum. Vantar oss allar reglur um
djáknaþjónustuna og lýsum oss fús til aó hefja íhugun á eðli
hennar og hlutverki á grundvelli Limaskýrslunnar og postul-
legrar trúar. Viröist yfirleitt þörf á því i ljósi Nýja
testamentisins að hugaö sé vandlega aö fjölbreytninni í
þjónustu Guös lýös i heiminum. Er þaó óljóst, hver mörkin
eru milli vígórar þjónustu djákna og óvígðrar þjónustu
annarra bæói þeirra er gegna föstu starfi innan safnaða og
þeirra sem sinna annars konar þjónustu innan safnaða sem
utan.
3. Hvað getur kirkja þin lært af þessum texta til endur-
nýjunar helgihaldi sínu, menntamálum, félagslegu og
andlegu lifi sinu og vitnisburói?
I ljósi þeirra áhersluatriöa, sem vér fundum í Limaskýrsl-
unni og ræddum í sambandi við 1. spurninguna, höfum vér
ástæóu til aó spyrja, hvort vér gerum það úr hefö vorri, sem
hún gefur tilefni til. Svo viróist sem spurningin um þjón-
ustu kirkjunnar sé hjá oss fyrst og fremst spurningin um
hlutverk hinnar vígöu þjónustu. Oröió "leikmaður" hefur hjá
oss fengió á sig merkinguna "ólæróur", "óvirkur" og getur sú
merking varla staóist í ljósi kenningararfsins, en minna má
á, aó "leikmaður" er dregið af gríska orðinu laos (lýóur) í
sambandinu laos þeou (Guós lýöur).
Hlutdeild óvígðra þjóna aö stjórn bæói einstakra safnaða og
kirkjunnar i heild hefur þó vaxió á síóustu árum.
Limaskýrslan hvetur oss til aó halda áfram á þeirri braut aó
rjúfa einangrun hinna vígðu þjóna i kirkjulegu starfi meö
þvi aó kalla á ábyrgö allra skíróra lima kirkjunnar bæói
varóandi stjórnunarmálefni, helgihald og almennt safnaöar-
starf. Er oss því mikil þörf á aö ihuga vel efni þeirra
greina, sem kveóa á um samábyrgó og gagnkvæm tengsl vigðra
og óvígóra þjóna kirkjunnar.
En hin gagnkvæmu tengsl ná víðar en til stjórnunar og skipu-
lags. Þau ná lika til helgihalds og vitnisburóarhlutverks
kirkjunnar i samtíóinni. Á þeim sviðum þurfum vér að hyggja
sterklega aö hlutverki óvigöra þjóna, sem eru hver á sínum
stað kallaðir til aó vera salt og ljós i umhverfi sinu,
styrktir til þess af prédikun Guðs orðs og neyslu máltióar
Drottins.
I Limaskýrslunni er mikilvæg áherslan á innbyróistengsl
vigöra og óvigóra þjóna. Þurfum vér að huga vel aö þvi bæói
i sambandi viö vigsluathöfnina hjá oss og i sambandi viö
skipulag þjónustunnar, aö þessi innbyrðis tengsl séu efld.
Þaö varóar lika hina opinberu guðsþjónustu kirkjunnar.
Hefur of lengi verió litiö svo á, að hin opinbera guðs-
þjónusta sé hlutverk hins vigöa þjóns, en söfnuóurinn sitji
óvirkur sem hlustandi. Breyting er aö veróa á þessu og i
Limaskýrslunni erum vér hvött til þess aö halda áfram á