Skírnir - 01.04.1991, Blaðsíða 182
SKÍRNISMÁL
Hinn hættulegi viðtengingarháttur
Til ER VANDAMÁL, ákveðið mannlegt vandamál sérstæðrar gerðar.
Vandamál sem menn bera ekki beinlínis utan á sér, heldur hefur það
grafið um sig í hugsuninni.
Sá sem stendur andspænis því gerir sér það engan veginn ljóst. Ein-
kenni þess eru honum þó Þrándur í götu. Hann fer ekki varhluta af
þeim. Þau lýsa sér í kvíða, vonleysi, ógleði, tómleika, kraftleysi, verk-
kvíða, doða, ásamt ýmsum kvillum öðrum hliðstæðum.
Hver sá sem glímir við þetta vandamál getur vissulega valið úr ótal
gylliboðum um að losna undan vanlíðan sinni. Honum er boðið:
segularmband, kvartskristall, eróbik, hugleiðslunámskeið, sálfræði-
aðstoð, stjörnukort, rautt eðalginseng og fjölmargt annað, sem of
langt mál er upp að telja. Hvert þessara gylliboða kostar sitt, en hvert
og eitt þeirra kemur að engu eða litlu gagni á meðan vandamálið sem
hrjáir huga hans er óupprætt. Hann kastar því peningum sínum á glæ.
Og ekki er það til að bæta líðanina.
Sá sem stríðir við þetta vandamál verður þess vegna að snúa sér
beint að því að uppræta það úr huga sér. Og raunar má nefna að fyrstu
batamerkin eru að slík gylliboð hætta að freista hans. Og hann er
kominn á rétta leið.
Það er sem sagt til lausn á þessu vandamáli. Sáraeinföld lausn. Nú
hugsar þú efalaust lesandi góður: „Nú, já, er ekki hér enn einn gylli-
boðskapurinn á ferðinni, í engu frábrugðinn öðrum töframeðulum
og snýst, þegar öllu er á botninn hvolft, aðeins um að græða á van-
líðan fólks?“
Þessi athugasemd er röng. Lausnin sem hér verður bent á er sér-
hverjum sem vill nýta sér hana algjörlega að kostnaðarlausu.
I þessu tilfelli gildir ekki viðskiptafræðilegur hugsunarháttur er
hljóðar svo: Manni ber að borga fyrir gæðin. Alveg eins og hann gildir
ekki um allt hið besta í lífinu: ástina, gleðina, rósemina. Þó eru menn
alltaf að borga fyrir að reyna að öðlast slík gæði. Um það snýst þessi
Skímir, 165. ár (vor 1991)