Skírnir - 01.04.1991, Blaðsíða 262

256
FREGNIR AF BÓKUM
SKÍRNIR
Lokasennu. í öðru lagi bendir Dronke á að þekking höfundarins á heiðnum
goðsögnum og skáldleg dýpt og alvöruþungi geri það að verkum að
ómögulegt sé að telja kvæðið ort á tólftu öld.
P. R. Orton fjallar í grein sinni aðallega um hið fornenska kvæði „The
wife’s lament“ og hliðstæður þess við Skírnismál. Eiginkonan í fornenska
kvæðinu barma sér yfir illum örlögum þar sem hún virðist dæmd til
einsemdar á eyðilegum stað. Henni virðist refsað á áþekkan hátt og Gerði
Gymisdóttur var hótað af Skírni áður en hún lét til leiðast að eiga hinn ást-
sjúka Frey I Skírnismálum. Orton telur að slíkar refsingar hafi verið algeng-
ar meðal germanskra eða skandinavískra þjóðflokka áður fyrr. Skýringin á
því að „The wife’s lament" geymir þetta minni gæti hæglega verið sú sem
Orton gefur að engilsaxar héldu til á Jótlandsskaga á fimmtu öld eftir Krist
og gætu hafa kynnst þessum sið hjá germönskum þjóðflokkum.
Af þessari stuttu umfjöllun má sjá að greinarnar í Ur Dölum til Dala eru
mjög fjölbreyttar að efni og ljóst má vera að fræðimennska Guðbrands
Vigfússonar hefur spannað ótrúlega vítt svið og verið geysilega yfirgrips-
mikil. Það þarf því ekki að koma á óvart þó sumsstaðar hafi skort á
nákvæmni og yfirvegun.
Að lokum vil ég þakka ritstjórunum í Leeds þeirra lofsverða framtak til að
efla norræn fræði með útgáfu þessa ágæta greinasafns.
Guðbjörn Sigurmundsson
Sturlustefna. Ráðstefna haldin á sjö alda ártíð Sturlu Þórðarsonar sagna-
ritara 1984. Ritstjórar Guðrún Ása Grímsdóttir og Jónas Kristjánsson.
Stofnun Árna Magnússonar, Reykjavík 1988.
Stofnun Árna Magnússonar á Islandi hefur lengst af staðið fyrir nokkurri
bókaútgáfu samhliða þeim handrita- og textarannsóknum sem þar fara fram.
Styrkur og metnaður stofnunarinnar á þessu sviði felst þó hvorki í fjölda
útgáfubóka né mikilli sölu, heldur miklu fremur í traustum og vönduðum
vinnubrögðum. Þar á bæ hugsa menn í öldum en ekki árum og hlaupa seint
og tómlega eftir tískustefnum og vinsældakönnunum, jafnvel svo að sumum
ákafamanninum hefur þótt meira en nóg um.
Útgáfubækur Árnastofnunar falla aðallega í tvo flokka eftir því hvort
meginviðfangsefnið er textaútgáfa eða textaskýring. Fyrr nefnda flokkinn
mynda vísindalegar (stafréttar) útgáfur norrænna og íslenskra handrita frá
fyrri öldum. Hér má nefna eitt nýjasta rit stofnunarinnar, Elucidarius in
Old Norse Translation (1989), sem þær Evelyn S. Firchow og Kaaren