Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Qupperneq 47

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Qupperneq 47
þá. Svo fór ég að hugsa um fleiri og fleiri, og altaf voru það þessir aðskildu einstaklingar, sem vöktu undrun mína. Þá var skyndilega eins og kippt væri burtu þessum múrum, sem aðskildu einn frá öðrum, mér fannst eins og ein- staklingsvitund mín þenjast út og sameinast altilverunni; ég var ekki lengur háð þessum takmarkaða líkama mínum, heldur var sem ég væri komin út yfir tíma og rúm og lifði í eilífðinni. Samfara þessari skynjun var óendanleg sælutilfinning, alt annars eðlis en ég hafði nokkru sinni áður fundið til; sú sæla var ekki hvað sízt bundin við þá tilfinningu, að allir einstaklingamir, sem ég hefði verið að hugsa um, ættu hlutdeild í þessu með mér, að við vær- um í raun og veru öll sameinuð, öll eitt. Ég veit ekki, hvað lengi ég sat svona; ég var kölluð til baka til dagvitundarinnar við það, að einhver kom inn í eld- húsið, og mér þótti umskiptin slæm. Eftir þetta sat ég um að geta verið ein í næði; reyndi ég þá að framkalla þetta ástand aftur, með því að fylgja sama hugsanagangi og í fyrsta sinni; náði ég því stundum, en stundum ekki.12 í bókinni Játningar útfærði Aðalbjörg þessa reynslu sína á athyglisverðan hátt og notar skáldlegt orðfæri guðspekinnar með skírskotun í Davíðssálma, enda lýsir hún hér reynslu sem getur þjónað sem skólabókardæmi um dulúð: Upp úr þessum hugsunum var það, að ég komst einu sinni skyndilega í það ástand sælunnar, sem á íslensku hefur verið nefnt hugljómun og er fyrst og fremst í því fólgið, að múrar sérvitundarinnar hrynja og eftir er aðeins vit- und, sem er eitt með öliu og á engin sérkenni. Þeir, sem reynt hafa eitthvað svipað, vita, hvað ég á við, aðrir geta ekki skilið það, en ég hygg þetta ástand það, sem sagt er um „einn dagur er hjá drottni sem þúsund ár og þúsund ár sem einn dagur“, því vitund um tíma og rúm hverfur með öllu.13 Um svipað leyti fór Aðalbjörgu að dreyma merkilega drauma, sem hún tók mikið mark á og hún öðlaðist merkilegt innsæi í táknmál þeirra og hún gat sagt frá draumum, sem höfðu forspárgildi. Með árunum fannst henni það ekki bregðast að slíkir draumar rættust á einhvern hátt. Þannig fannst henni að hún væri vöruð við og það kom ósjaldan fyrir að hún bar öðrum skilaboð sem hún hafði fengið í draumi og gat þá komið í veg fyrir ýmsar hættur og jafnvel slys. Yfirleitt varð þessi vitneskja til þess að styrkja með henni æðru- leysi og sálarró og það var eins og fátt kæmi henni algerlega á óvart. Dag- legt líf hennar var nátengt ósýnilegum heimi og hann var henni oft, sérstak- lega á fyrri skeiðum ævinnar, svo sterk uppspretta sælu og vellíðunar að hún 12 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1922:188-189. 13 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1948:9. 45
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.