Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 61

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 61
Ekki er vafi á því að Aðalbjörg elskaði Jóhann og hún dáði hann sem skáld. I þeim tilgangi að byggja hann upp og gera hann að betri manni hef- ur hún ábyggilega opnað hjarta sitt fyrir honum og gert hann að trúnaðar- manni sínum. Hún trúði syni sínum Jónasi fyrir því löngu seinna að það hefði verið Jóhann, en ekki Haraldur, sem var rómatíska ástin í lífi hennar. Ekki eru til heimildir um það að þau Jóhann og Aðalbjörg hafi umgengist eftir að hún flutti suður til Reykjavíkur og giftist Haraldi. Minningin um samband þeirra var þó við lýði því á heimilinu var til pó- esíbók með handskrifuðum ljóðum eftir Jóhann sem Jónas sonur hennar man eftir. Hún var lesin og í hávegum höfð af Aðalbjörgu, en hefur ekki komið í leitimar. Næsta bréf skrifar Jóhann tæpum mánuði seinna og þá hefur fjarlægð ástvinanna aukið honum innsæi og gefið því vængi orðlistarinnar. Bréfið ber það með sér að þar er skáld að fæðast. Það er greinilegt að það er sökn- uðurinn sem á drýgstan þátt í því að vekja og næra skáldgáfu hans. Nóttina milli 13. og 14. júlí 1917. Ég held að ég gjöri alveg útaf við mig! Hvemig líst þér á? Ég vaki eins og syndaselur langt fram á nótt, nótt eftir nótt og í kvöld. Ja, ég ætlaði að sofna snemma. En hvemig fór? Svona eins og þú sérð. Klukkan 2!- Og pósturinn fer á morgun! Nú sefur þú líkl. Aðalbjörg mín. Jæja oft fyrr hefi ég talað við þig sofandi. - Ef til vill er ég hjá þér núna hálfur (!). Hvem er i Stand til at forklare Livets herlige Mysterier? Þakka þér þúsund sinnum fyrir bréfið þitt. Það kom til mín með sama fögn- uð og fyrsti vordagurinn kemur með til bóndans, sem er í þann veginn að verða heylaus. Gott er sólskin guðs, sem kemur til okkar í gegnum djúp himnanna! Betra er þó sólskinið sem skín til okkar frá honum í gegnum sál- ir þeirrar, sem við unnum! Þú hefur haft guð í höndunum á þér, þegar þú skrifaðir bréfið þitt; en því miður er eins um það, sem þú segir þar eins og flest annað, sem er gott, það er aðeins Ideal, - og fjarlægð gefur því ættarmót með himninum. Þegar þú skrifar um fullvissu þína um að ég muni sigra í þessum heimi - þá skrifar þú af valdi - en - Aðalbjörg, ég er því miður eitt af veikleikans veikustu böm- um, óskabam syndanna - og ekkert annnað. Væri ég eins og mynd þín af mér, væri ég hamingjusamastur allra jarðarinnar barna. En ég er ekki annað en skugginn af þeirri mynd, það er þessi stóra sorg yfir því öllu saman. Þegar guð sendi mig inn í heimin var gjöf hans að skilnaði: Veikleikinn! Hvaðan á mér að koma ljósið, sem bræði klakann - og gjöri hann að vatni, sem síðar má veita yfir akurinn svo að korn hans vaxi? Nei, nei — ég er ekki þess megnugur þessa stundina að ræða um þetta. Síðar. Ég er hálf undrandi yfir þínum Heródesardraum! Aðalbjörg það er eins og sálir okkar sjeu grónar saman. Það er eins og þær 59
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.