Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 63

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 63
Vertu sæl. Guð blessi þig, blessi þig, blessi þig. Vertu sæl, allir dagar séu þér til yndis - alt líf þitt verði eins fagurt eins og ég óska þér nú. Vertu sæl, haltu í hendi mína, slepptu henni aldrei - og láttu ekki heldur veikleika minn og illsku kippa henni frá þér. Haltu í hönd mína í dauðanum og leiddu mig inn í nýja heimkynið okkar þar sem augu okkar eiga að opnast. Haltu í hönd mína þangað til augu mín opnast og ég sé þig. Þá tökum við saman báðum höndum okkar Aðalbjörg! Góða nótt. Guð geft að ég verði altaf jafn nærri þér og ég er nú. Guð gefi að þetta sé hið fjarsta, sem ég get orðið þérl Þinn einlægur vínur, Jóhann. Fyrirgefðu hvað þetta er illa skrifað." Gripið í taumana Staða og lífshlaup Sölku Völku er um flest ólíkt lífi Aðalbjargar, en eitt áttu þær sameiginlegt og það var að þær voru hugsjónakonur sem fómuðu sér fyrir aðra. Þær elska heitt en báðar neita þær sér um að njóta þeirra sem þær elska. í Sölku Völku lýsir Amaldur tilfinningum sínum til Sölku þannig: Þegar ég horfi á þig, og eins þegar ég hugsa til þín, þá finst mér að djúp- settasta óskin sem ég á og muni nokkumtíma eignast, sé að mega deyja í faðmi þínum, að þú sitjir yfir mér þegar ég tek síðustu andvörpin.40 Og í lok sögunnar þegar Salka Valka horfir á eftir strandferðaskipinu sem ber Amald í burtu, tekur hún nisti af hálsi sér og opnar það: Þessi bamsmynd var ekki leingur mynd, hún var næstum því afmáð, hún var í rauninni aðeins endurminning um mynd, ímynd breytileikans, og samt: hún átti ekki neitt annað. Hún átti ekkert framar annað en þessa mynd, - og þessi orð, þau sem hafði verið hvíslað í eyra henni: Ég kalla á þig þegar ég dey.41 Jóhann er í augum íslendinga skáldið sem samdi ljóðið Söknuð sem Krist- inn E. Andrésson segir í bók sinni um íslenskar bókmenntir að sé meðal feg- urstu gimsteina íslenskra ljóða.42 Vissulega hafði Jóhann ærna ástæðu til að sakna, hann saknaði landsins síns og landa sinna - og við vitum að hann saknaði Aðalbjargar. Halldór Laxness hlustaði löngum stundum á sögur Jó- hanns, sögur sem hann hafði búið til í huganum, geymdi þar og sagði fáum 40 Halldór Laxness 1999: 426. 41 Halldór Laxness 1999: 450-451. 42 Kristinn E. Andrésson 1949:82. 61
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.