Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 66

ið af.45 í bréfi skrifuðu í mars 1918 segir hann á yfirvegaðan hátt frá því að
batinn sé hægfara, en „nú er ég að byrja að ná mér aftur.“ Hann óskar þess
að hún væri komin á skrifstofu hans til að sjá sjálf muninn sem orðinn sé frá
því þau hittust sumarið áður. „Það mundi gleðja yður“ skrifar hann.
Loks er ég farinn að trúa því, að spár yðar muni rætast um það, að lífsgleð-
in komi aftur, þótt enn eigi ég til að vera dapur aðra stundina. Samt finst mér
nú fjörið miklu meira en undanfarið. Og með vorinu færist líf í allt. Næst síð-
asta sinnið sem ég í fyrra predikaði í Fríkirkjunni hét ræða mín: „Orðtak
bjartsýninnar.“ - Og orðtakið var þetta: Sumarið er í nánd! Hver veit, ef til
vill kann eitthvert sumar enn að vera fram undan mér hérna megin!“46
Það er af Jóhanni Jónssyni að segja að hann fer suður til Reykjavíkur haust-
ið 1917 og tekur til óspilltra málanna við nám í Menntaskólanum þar og
eignast vini meðal skálda og listamanna í Reykjavík. Af bréfum hans til
æskuvinarins Friðriks A. Friðrikssonar má sjá að samband hans við konur
verður æ jarðbundnara og holdlegra en það hafði verið norður á Akureyri.47
Hann ræktar skáldgáfu sína og stefnir hátt á því sviði. Og hvernig gat nú
þessi bláfátæki hverflyndi ungi maður kostað nám sitt þar? Það gat hann
ekki af sjálfum sér. Sá sem kostaði nám hans var maður honum algerlega
óskyldur og óviðkomandi - það var Ludvig Kaaber náinn vinur Aðalbjarg-
ar eins og áður segir. Aðalbjörg útvegaði honum einnig fæði hjá vinkonu
sinni í Reykjavík og var Jóhann hæstánægður í þeirri vist.48
Það var sem sagt fyrir orð og bæn Aðalbjargar að Jóhanni var gert kleift
að hefja nám við Menntaskólann í Reykjavík. Og hann skorti ekki neitt í
efnalegu tilliti. Hann skrifar Aðalbjörgu um þetta og þá er greinilegt að við-
fangsefnin í Reykjavík hafa bætt honum upp söknuðinn eftir Aðalbjörgu, að
minsta kosti um stundar sakir, og er hinn hressasti og við góða heilsu. Hann
er áhugasamur um námið og sumar námsgreinamar falla honum vel í geð
og hann hefur brillerað í íslenskum stfl.
Bankastjórinn og dulspekingurinn Ludvig Kaaber var örlagavaldur í lífi
þeirra tveggja manna sem mest koma við sögu Aðalbjargar á þessum árum,
Jóhanns Jónssonar skálds og Haralds Níelssonar prófessors. Það er engu lfk-
ara en að Aðalbjörg hafi gert sáttmála við Kaaber. Hann kostar mennta-
45 Bréf frá Haraldi Níelssyni til Aðalbjargar 22. febrúar 1918.
46 Bréf frá Haraldi Níelssyni til Aðalbjargar 14. mars 1918
47 Undarlegt er líf mitt! 1992.
48 Bréf frá Jóhanni til Aðalbjargar 12. nóv. 1917.
64