Skírnir - 01.09.2004, Qupperneq 153

kvæðasmekk ur breyt ist, skálda mál og brag ar hætt ir helgi kvæða ein fald ast
og rím ur verða far veg ur hinna fornu hefða en í breyttri mynd.
Þeg ar upp er stað ið tekst Guð rúnu Nor dal því að veita mik il væga
yfir sýn yfir varð veitt an kveð skap 13. ald ar og það um hverfi sem hann
þreifst í. En ekki er síð ur mik il vægt það fram lag henn ar sem ligg ur í ná -
kvæmri grein ingu á til tekn um hluta skálda máls ins. Í fjórða hluta dýpk ar
hún rann sókn sína á því hvern ig skáld in smíð uðu kenn ing ar tengd ar lík -
am an um. Hún teng ir úr vinnslu þeirra lærð um hug mynd um um að bygg -
ing lík am ans sam svari sköpu lagi heims ins og sýn ir hvern ig orð yfir nátt -
úru fyr ir bæri eins og him in og haf eru not uð til að end ur spegla manns lík -
amann og öf ugt. Með því að beina sjón um sín um að einu merk ing ar sviði
gefst færi á að bera sam an að ferð ir skáld anna, benda á það sem sam ein ar
eina skálda kyn slóð og eins það sem ber vott um stíl ein stak lings. Að
þessu leyti kall ast rann sókn Guð rún ar á við verk Whaley; báð ar hafa þær
lagt fram mik il væg an skerf til þess að skil greina drótt kvæð a list ina eins og
hún birt ist í af mörk uðu úr taki, Whaley rýn ir í verk eins skálds en Guð -
rún skoð ar til tek ið svið eins og það birt ist í öll um verk um frá ákveðnu
tíma bili. Eins og Whaley dreg ur fram í hand bók drótt kvæða út gáf unn ar
nýju, sem fyrr var vitn að til, vant ar mik ið á að orð færi, skálda mál og stíll
drótt kvæða skálda hafi ver ið könn uð til hlít ar, og hug mynd ir um þró un
þessarar skáld skap ar grein ar byggj ast því einatt á ótraust um við mið um
(bls. 16–17). Bæk ur þeirra Guð rún ar bæta þar úr, hvor með sínu móti.
Margt er vita skuld óunn ið enn en von andi verð ur for dæmi þess ara höf -
unda öðr um hvatn ing og drótt kvæða út gáf an nýja sú mikla lyfti stöng
fræð un um sem efni standa til.
skáldið og skáldin 437skírnir