Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.09.2004, Blaðsíða 194

Skírnir - 01.09.2004, Blaðsíða 194
ars veru leika. Það var ekki leng ur hlut verk mynd list ar inn ar að sýna mynd af heim in um, held ur að sýna sjálfa sig. Ljóst er að Sig urð ur fylgdi þess ari stefnu aldrei heils hug ar, en í kring um 1980 verða þau um skipti í list hans að hann tók af ger andi aðra stefnu og hóf að gera verk sem hafa með vit að tákn ræn ar vís an ir. Gríska orð ið sym bolon, sem er not að í flest um tungu mál um fyr ir ís - lenska orð ið tákn, er sam sett úr for skeyt inu syn og sögn inni ballo (ég steypi) og merk ir þá bók staf lega „það sem steypt er sam an“. Í Grikk landi og Róm til forna var orð ið sym bolmeð al ann ars not að um það sem Róm - verj ar nefndu tess era hospita litat is eða ein kenn is merki (jar teikn) gests ins, sem bar á sér brot úr hring eða keri sem merki þess að hann til heyrði til - tek inni heild. Þannig er sym bol hugs að sem vís un til stærri heild ar. Í frum kristn um sið var tal að um post ul leg sym bol er vís uðu til þess að sá sem bar það til heyrði hin um kristna söfn uði. Þannig vís ar tákn ið út fyr ir sjálft sig til ann ars og stærri veru leika. Í þess um skiln ingi vís ar tákn ið með öðr um hætti til veru leik ans en til dæm is merk ið. Kross sem merki í stærð - fræði hef ur ná kvæm lega skil greinda merk ingu, en kross sem trú ar tákn hef ur margræða merk ingu sem ekki er hægt að skil greina með vís un í skýrt af mark aða heild. Um leið og tákn ið vís ar út fyr ir sjálft sig, þá get ur ekk ert eitt kom ið í stað inn fyr ir það, því það á sér margræða merk ingu. End an lega vís ar tákn ið því aft ur í sjálft sig sem ein stakt fyr ir bæri. Þeg ar Sig mund Freud setti fram hina bylt ing ar kenndu kenn ingu sína um dul vit und ina í riti sínu Die Traum deutung árið 1899 túlk aði hann mynd ir þær sem birt ast í draum um manna sem tákn mynd ir er gætu skýrt bæld ar hvat ir í sál ar lífi manns ins. Freud skýrði þessi tákn út frá per sónu - legri sögu ein stak lings ins og þeirri til finn inga spennu sem hann átti í gag- n vart for eldr um sín um og um hverfi. Í riti sínu Wandl ungen und Sym bole der Libido frá 1912 tek ur Carl Gustav Jung af stöðu gegn læri meist ara sín - um og seg ir tákn mynd ir draumanna ekki vísa til per sónu legr ar reynslu - sögu ein stak lings ins, held ur séu þær fyrst og fremst eins kon ar op in ber - an ir er vísi til frum mynda er búi í hinni arf bornu og sammann legu dul vit - und allra ein stak linga. Í stað þess að varpa ljósi á per sónu bundna reynslu - sögu ein stak lings ins vísi þær til þeirra þátta í til veru manns ins sem ekki verði skil greind ir með vopn um hinn ar dags björtu rök hyggju. Tákn - mynd irn ar verða þannig í hugs un Jungs eins kon ar mið ill milli þess sem er hul ið og þess sem er sýni legt í til veru manns ins, á milli dul vit und ar og vöku vit und ar hans. Það er í þess um skiln ingi sem við get um lit ið á verk Sig urð ar frá síð ustu tveim ára tug um sem tákn mynd ir. ólafur gíslason478 skírnir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.