Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2010, Page 69

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2010, Page 69
A l l t a f s a m a s a g a n ? TMM 2010 · 4 69 sín ins heila hugar, síns ins svára sefa. 108 Ifi er mér á að eg væra enn kominn jötna görðum úr ef eg Gunnlaðar né nytag, innar góðu konu þeirrar er ek lögðumk arm yfir. 109 Ins hindra dags gengu hrímþursar Háva ráðs að fregna Háva höllu í. At Bölverki þeir spurðu ef hann væri með böndum kominn eða hefði honum Suttungur of sóið. 110 Baugeið Óðinn hygg eg að unnið hafi, hvað skal hans tryggðum trúa? Suttung svikinn hann lét sumbli frá og grætta Gunnlöðu. Nú er rétt að spyrja: Hvað vitum við þá? Ungur (?) maður hefur farið í heimsókn til hins aldraða jötuns. Jötn­ arnir voru reyndar allra elstir, skapaðir fyrst, og þar af kemur líklega sú virðing sem stundum er borin fyrir þekkingu þeirra, þegar þeir eru kall­ aðir fróðir og hundvísir eða taldir þess umkomnir að keppa í þekkingu jafnvel við sjálfan Óðin (sbr. Vafþrúðnismál) og miðla goðfræðilegri þekkingu (sama kvæði, sem og Grímnismál). Mælandi í Hávamálum segist enda hafa mælt mörgum orðum í frama sinn, sem væntanlega merkir að hann hafi orðið að setja á langar tölur og þá kannski standa í viskukeppni eins og hjá Vafþrúðni. Pilturinn stenst prófið og langeðlilegast er að skilja erindi 108 svo að þar sé sagt frá verðlaunaveitingu. Þótt um það megi deila til eilífðarnóns hvort það er Gunnlöð eða mælandi vísunnar sem situr á hinum gullna stóli, en hér er ekki verið að pukrast með neitt eða stelast til að drekka. Hin vegar er stúlkunni illa goldið fyrir viðurgerning og blíðu, því hún Né nytag ,nyti ekki‘. – Gísli Sigurðs­ son bendir réttilega á að lögðumk arm yfir geti merkt hvort tveggja að mæl­ andinn hafi lagt arm yfir hana eða hún yfir hann (lagði ég eða lagði mér). Hindra dags sjá meginmál greinar­ innar og aftanmál. Bönd eru ,goð‘, sóa merkir ,drepa‘. – Svava benti á (bls. 228) að hinn Hávi getur naumast verið Óðinn, því þá „verður atburða­ rásin merkingarleysa“. Sjá hér umræður í meginmáli grein­ arinnar. Gísli Sigurðsson telur að hér sé „átt […] við að Óðinn hafi svikið mjöðinn frá Suttungi“.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.