Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Blaðsíða 72

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
72 TMM 2018 · 3
Frá Shakespeare. Það er ólíkt því sem áður var. Gætir þú lýst í fáum orðum
hvernig fyrstu sautján ár þessarar aldar birtast þér?
Kannski einsog draugasaga.
Já, hlutir hverfa.
Við aldamótin klæddist fólk í hvítt. Mér fannst eitthvað falskt við það en
kannski er það eðlilegur byrjunarlitur. Eða drauga-. Í þessari draugasögu
sem nú verður sögð sefur samúðin … í þessari hvítu draugasögu sem hér
verður sögð sefur …
Currie: Já, vinkona okkar átti um aldamótin að ferðast með David Byrne
[tónlistarmanni] og spurði hann hverju hún ætti að klæðast á ferðalaginu.
Hann svaraði: Í öllu hvítu. Hún svaraði: Allt í lagi og klæddist hvítu. Strax
að túrnum loknum fór hún á túr með Lou Reed og spurði hann sömu
spurningar: Í hverju á ég að vera í ferðinni? Öllu svörtu, svaraði hann. Hún
þurfti að dressa sig upp á nýtt.
Og tilfinningu þinni fyrir síðustu öld?
Efnislegt tál og efnisleg glaðværð – þannig hljómar ágrip mitt af henni.
***
Viltu breyta heiminum?
Já.
Currie: Værir þú viljug til að hjálpa til við að breyta heiminum?
Já, ég væri fús til þess.
Ertu femínisti?
Líklega.
Ertu pólitísk?
Ég held ekki.
Currie: Það er ekki rétt þó pólitík knýi þig ekki áfram …
Nei, en ég hef takmarkaða pólitíska þekkingu – ég myndi ekki vita hvað
þyrfti að segja til þess að breyta heiminum en fengi ég verkefnið myndi ég
inna það af hendi en þurfa að hafa aðgang að leiðbeiningum á mjög skýru
formati.
Er öðruvísi að vera rithöfundur af kvenkyni en af karlkyni? Og ef svo er:
hver er munur á stöðu karl- og kvenhöfunda?
Ég held það sé ekki munur.
TMM_3_2018.indd 72 23.8.2018 14:19