Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Blaðsíða 2

2 TMM 2018 · 3
Frá ritstjóra
Það hefur verið skemmtilegt að grípa enn á ný í að ritstýra Tímariti Máls
og menningar, finna áhugann á því, lesa allt efnið sem berst, hvort sem það
hafnar í ritinu eða ekki, spjalla við fólk um það, hlusta á gagnrýni og hrós.
En nú er þetta millibilsástand á enda, því lýkur með þessu tölublaði. Frá
og með næsta hefti verða ritstjórar þær Sigþrúður Gunnarsdóttir og Elín
Edda Pálsdóttir. Sigþrúður er íslenskufræðingur, hún hefur lengi starfað
við ritstjórn á Forlaginu og undanfarin ár hefur hún kennt ritlistar- og rit-
stjórnarnemum við Háskóla Íslands að ganga frá textum til útgáfu. Elín Edda
er bókmenntafræðingur frá Háskóla Íslands og Háskólanum í Lundi, hún
hefur unnið í nokkur ár sem verslunarstjóri í Bókabúð Forlagsins. Þeim fylgja
allar góðar óskir um góðan árangur og góða skemmtun í þessu nýja starfi.
Kápumyndin er að þessu sinni listaverk eftir Þuríði Sigurðardóttur mynd-
listarmann og vísar bæði til „Fjallkonuljóðs“ Lindu Vilhjálmsdóttur og
greinar Andra Snæs Magnasonar í heftinu. Ljóð Lindu vakti mikla og verð-
skuldaða athygli þegar Sigrún Edda Björnsdóttir flutti það á Austurvelli 17.
júní á sjaldgæfri sólskinsstund í sumar og er Tímaritinu heiður að fá að birta
það. Grein Andra Snæs er hugleiðing í kjölfar frumsýningar kvikmyndar-
innar Kona fer í stríð eftir Benedikt Erlingsson og mikilla vinsælda hennar
hérlendis og erlendis. Það stendur stríð um náttúru Íslands og framlag kvik-
myndarinnar, efnistaka hennar og frábærs leiks Halldóru Geirharðsdóttur og
annarra leikara er mikilsvert framlag til varnar gersemunum sem við eigum
í óspilltri náttúru.
Um kápumyndina segir Þuríður: „Háspennumastur af þeirri gerð sem hér
er klætt upphlut er hluti níu mynda raðar sem ég vann árið 2002 og nefnist
„Hugarástand“. Frá því ég fyrst man eftir þessum „kvenlegu“ möstrum hef
ég gert mér að leik að klæða þau í huganum í ýmiskonar fatnað – og væntan-
lega hefur hugarástand mitt ráðið því hver klæðnaðurinn varð. Í dag eru
tilfinningarnar blendnar gagnvart möstrunum og ég vildi að náttúran væri
án þeirra. En þau eru þarna og ég finn enn fyrir löngun til að halda leiknum
áfram. Verkin eru unnin með blandaðri tækni.“
Með von um góðan bókavetur framundan,
Silja Aðalsteinsdóttir
TMM_3_2018.indd 2 23.8.2018 14:19