Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Blaðsíða 29

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Blaðsíða 29
S k r í m s l i ð o g k a k ó b o l l i n n TMM 2018 · 3 29 Fríða! sagði þessi frú, sem var ein mikils háttar loftgyðja, tak hér á móti launum fyrir það þú valdir svo vel þinn ektamaka! Þú mast meira dygð og góðgirni, heldur enn fríðleika og skarpleika. Þú forþénar þess vegna að finna allt þetta sameinað hjá einni og sömu manneskju. Þú verður nú mektug Drottning, og ég vona að það háa stand ekki skemmi þínar dygðir. Hvað ykkur viðvíkur, konukindur!, sagði Loftgyðjan við báðar eldri systurnar, þá þekki ég ykkar hjartalag og alla þá vonsku sem þar býr. Verðið þið að tveimur steinstoðum, en þið skuluð halda allri ykkar skynsemi innan í steininum, þið skuluð standa þar sín við hvorn dyrastafinn á slotinu hennar Fríðu, og ég legg ekkert á ykkur nema að horfa þar upp á hennar lukku, og þið skuluð ekki komast aftur í ykkar fyrra stand, fyrri enn þið þekkið ykkar bresti. Það hefir skeð, að menn hafa orðið leiðréttir frá stolti, bræði, óhófsemi og leti, en kraftaverk er það, þegar sá, sem er illgjarn og öfundsjúkur, umvendist. Loftgyðjan sló sprotanum sínum á gólfið, og flutti alla þá, sem í salnum voru í ríki hins unga kóngs, þegnum hans var mikill fögnuður að sjá hann aftur. Hann giftist Fríðu sinni, lifðu þau bæði lengi og vel í fullkominni farsæld, af því hún var grund- völluð á dygðinni. 30 Lokaorð Öll ævintýri eru töfraspegill sem draga fram eitthvað úr okkar innra lífi, sagði sálgreinandinn Bruno Bettelheim. Þannig fjallar sagan um Fríðu og Dýrið um kynferðislegan þroska unglingsins sem flytur ást sína á foreldri yfir á annan einstakling. Hér er það Fríða sem áttar sig á því að hún elskar í raun Dýrið meira en föður sinn og yfirstígur um leið óttann við kynlíf og þá hugsun að það sé viðbjóðslegt og dýrslegt. Þannig verður hið nýja við- fang ástarinnar fagurt þegar einstaklingurinn sættir sig við breytinguna.31 Þótt deila megi um þessa túlkun á ævintýrinu er rétt að nefna að rósin hefur lengi verið tákn fyrir ást, bæði andlega og líkamlega. Bón Fríðu mætti því túlka sem löngun ungrar stúlku til að kynnast ástinni.32 Einnig má rifja upp þá skoðun breska rithöfundarins Marine Warner að í ævintýrinu um Fríðu og Dýrið megi sjá gagnrýni á vald foreldra sem giftu dætur sínar eftir hentugleika, eins og algengt var þegar Fríða og Dýrið varð að bókmennta- legu ævintýri. Ungum stúlkum var fórnað fyrir peninga og þjóðfélagsstöðu og þær látnar giftast mönnum sem voru miklu eldri en þær; stúlkurnar hafi því óttast mennina og þá líkamlegu nánd sem var í vændum og útlit Dýrsins endurspegli þessa ógn.33 Mme de Villeneuve hefur eflaust verið vel kunnugt um þessa stöðu margra ungra kvenna sem bar að hlýða foreldrum sínum, föður, og svo móður, ef faðirinn var ekki til staðar, og þegar konan var gengin í hjónaband hlýddi hún manni sínum. Þess vegna voru margar konur sáttar við ekkjustand á þessum tíma, eins og hún sjálf; þá gátu konur ráðið sér sjálfar svo framarlega sem þær höfðu efni til.34 Ef til vill er rétt að lesa sögu Mme de Villeneuve út frá þessu sjónarhorni þótt við getum ekki vitað hvað vakti fyrir henni með skrifunum annað en að vinna fyrir sér með því að taka TMM_3_2018.indd 29 23.8.2018 18:36
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.