Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Blaðsíða 122

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Blaðsíða 122
122 TMM 2018 · 3 Jón Yngvi Jóhannsson Að trúa á það góða og það vonda Ólafur Jóhann Ólafsson: Sakramentið. Veröld 2017. 346 bls. Undirrituðum varð það á í eftirköstum síðasta jólabókaflóðs að blanda sér í umræður á Facebook um skáldsagna- uppskeru síðasta árs. Þótt umræðan hafi verið í hóflegri alvöru eins og gjarnan gerist á þeim vettvangi þá sýnist mér nú, þegar rykið hefur sest, að ég geti alveg staðið við þá niðurstöðu sem ég komst að þá: Þetta var áhugaverð vertíð fannst mér, þótt athyglin hefði gjarnan mátt dreifast meira. Ef ég ætti að velja henni yfirskrift myndi ég sennilega tala um kvenleg jól. Ekki einungis voru margar af áhugaverð- ustu skáldsögunum (og ljóðabókunum) eftir konur heldur komu óvenju margar skáldsögur út á síðasta ári þar sem karlar skrifa frá sjónarhorni kvenna: Ármann Jakobsson, Kári Tulinius, Ólafur Jóhann Ólafsson, Jónas Reynir Gunnarsson, Jón Kalman Stefánsson og Bjarni Harðarson gera þetta allir í sínum skáldsögum. Það er ekki ætlunin hér að draga neinar víðtækari ályktanir af þessari athugun minni, þótt eflaust mætti velta því fyrir sér hvort þessi þráður í skáldsagnaút- gáfu síðasta árs sé til vitnis um áhrif þeirra umbyltinga í kynjaumræðu sem hafa einkennt undanfarin ár, að karl- menn í hópi íslenskra skáldsagnahöf- unda endurspegli stöðu kynbræðra sinna og séu í auknum mæli að reyna að fá nýtt sjónarhorn á heiminn með því að horfa á hann í gegnum augu skáldaðra kvenna af margvíslegu tagi. Sakrament- ið eftir Ólaf Jóhann Ólafsson er ein þessara skáldsagna og öðrum þræði er hún rannsókn á kúgun kvenna, valdi og þöggun eins og komið verður að hér í lokin. Nú er það auðvitað ekkert nýtt í íslenskri skáldsagnagerð að karlar skrifi skáldsögur þar sem sjónarhornið er að mestu leyti hjá kvenkyns aðalpersónu, Salka Valka er líklega þekktasta dæmið en það má fara enn aftar í sögunni og rifja upp Sögur Rannveigar eftir Einar Kvaran sem kom fyrst út á árunum 1919–22. Þegar litið er yfir feril þess höf- undar sem hér er til umfjöllunar, Ólafs Jóhanns, kemur líka í ljós að hann hefur áður skrifað skáldsögu sem sögð er frá sjónarhorni konu, Slóð fiðrildanna sem kom út árið 1999. Þegar þessar tvær sögur Ólafs Jóhanns, sem koma út með tæplega tuttugu ára millibili, eru bornar saman kemur raunar í ljós að þær eiga fleira sameiginlegt. Aðalpersóna og sögumaður Sakra- mentisins er frönsk nunna á efri árum, systir Jóhanna María. Sagan gerist á þremur tímaplönum. Hún lýsir æsku sinni og námsárum í París, ferð til Íslands sem er farin um 1980 – við sjáum það meðal annars af því að systir Jóhanna kemst í tæri við nýútgefna plötu Utangarðsmanna – og loks ann- arri Íslandsferð sem virðist vera nálægt samtíma okkar. Áður en systir Jóhanna María gekk í klaustur hét hún Pauline. Í köflunum um æsku sína rifjar hún upp hvernig hún áttar sig smám saman á því að hún U m s a g n i r u m b æ k u r TMM_3_2018.indd 122 23.8.2018 14:19
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.