Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Síða 29

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Síða 29
S k r í m s l i ð o g k a k ó b o l l i n n TMM 2018 · 3 29 Fríða! sagði þessi frú, sem var ein mikils háttar loftgyðja, tak hér á móti launum fyrir það þú valdir svo vel þinn ektamaka! Þú mast meira dygð og góðgirni, heldur enn fríðleika og skarpleika. Þú forþénar þess vegna að finna allt þetta sameinað hjá einni og sömu manneskju. Þú verður nú mektug Drottning, og ég vona að það háa stand ekki skemmi þínar dygðir. Hvað ykkur viðvíkur, konukindur!, sagði Loftgyðjan við báðar eldri systurnar, þá þekki ég ykkar hjartalag og alla þá vonsku sem þar býr. Verðið þið að tveimur steinstoðum, en þið skuluð halda allri ykkar skynsemi innan í steininum, þið skuluð standa þar sín við hvorn dyrastafinn á slotinu hennar Fríðu, og ég legg ekkert á ykkur nema að horfa þar upp á hennar lukku, og þið skuluð ekki komast aftur í ykkar fyrra stand, fyrri enn þið þekkið ykkar bresti. Það hefir skeð, að menn hafa orðið leiðréttir frá stolti, bræði, óhófsemi og leti, en kraftaverk er það, þegar sá, sem er illgjarn og öfundsjúkur, umvendist. Loftgyðjan sló sprotanum sínum á gólfið, og flutti alla þá, sem í salnum voru í ríki hins unga kóngs, þegnum hans var mikill fögnuður að sjá hann aftur. Hann giftist Fríðu sinni, lifðu þau bæði lengi og vel í fullkominni farsæld, af því hún var grund- völluð á dygðinni. 30 Lokaorð Öll ævintýri eru töfraspegill sem draga fram eitthvað úr okkar innra lífi, sagði sálgreinandinn Bruno Bettelheim. Þannig fjallar sagan um Fríðu og Dýrið um kynferðislegan þroska unglingsins sem flytur ást sína á foreldri yfir á annan einstakling. Hér er það Fríða sem áttar sig á því að hún elskar í raun Dýrið meira en föður sinn og yfirstígur um leið óttann við kynlíf og þá hugsun að það sé viðbjóðslegt og dýrslegt. Þannig verður hið nýja við- fang ástarinnar fagurt þegar einstaklingurinn sættir sig við breytinguna.31 Þótt deila megi um þessa túlkun á ævintýrinu er rétt að nefna að rósin hefur lengi verið tákn fyrir ást, bæði andlega og líkamlega. Bón Fríðu mætti því túlka sem löngun ungrar stúlku til að kynnast ástinni.32 Einnig má rifja upp þá skoðun breska rithöfundarins Marine Warner að í ævintýrinu um Fríðu og Dýrið megi sjá gagnrýni á vald foreldra sem giftu dætur sínar eftir hentugleika, eins og algengt var þegar Fríða og Dýrið varð að bókmennta- legu ævintýri. Ungum stúlkum var fórnað fyrir peninga og þjóðfélagsstöðu og þær látnar giftast mönnum sem voru miklu eldri en þær; stúlkurnar hafi því óttast mennina og þá líkamlegu nánd sem var í vændum og útlit Dýrsins endurspegli þessa ógn.33 Mme de Villeneuve hefur eflaust verið vel kunnugt um þessa stöðu margra ungra kvenna sem bar að hlýða foreldrum sínum, föður, og svo móður, ef faðirinn var ekki til staðar, og þegar konan var gengin í hjónaband hlýddi hún manni sínum. Þess vegna voru margar konur sáttar við ekkjustand á þessum tíma, eins og hún sjálf; þá gátu konur ráðið sér sjálfar svo framarlega sem þær höfðu efni til.34 Ef til vill er rétt að lesa sögu Mme de Villeneuve út frá þessu sjónarhorni þótt við getum ekki vitað hvað vakti fyrir henni með skrifunum annað en að vinna fyrir sér með því að taka TMM_3_2018.indd 29 23.8.2018 18:36
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.