Ófeigur - 15.08.1948, Side 42

Ófeigur - 15.08.1948, Side 42
42 ÖFEIGUR tíð. Þegar svo var komið, ákveð enska stjórnin, þingið og þjóðin að hef ja sjálfsvarnarstyrjöld, sem hefur bjarg- að menningu vesturlanda frá algerðu hruni. Sama er að segja um Bandaríkin. Roosevelt sá af framsýni sinni, að Bandaríkin urðu að koma til liðs við Breta og smá- þjóðir Evrópu til að bjarga Ameríku og cðrum frjáls- um þjóðum frá tímanlegri glötun. En þó að Roosevelt beitti öllum yfirburðum sínum til að fá þjóð sína til að skilja hættuna og koma hiklaust til hjálpar Bretum og öðrum menningarþjóðum, sem börðust fyrir frelsi sínu við möndulveldm, þá gat hann ekki fengið vilja sínum framgengt, fyrr en Japanar réðust á Perluhöfn með sviksamlegum hætti. Þá vaknaði öll Bandaríkja- þjóðin og gerðist svo athafnasöm í styrjöldinni, að þvílík átök hafa aldrei verið gerð í styrjaldarsögu þjóð- anna. Það er nauðsynlegt að átta sig glögglega á eðh þessa máls vegna framtíðaröryggis íslenzka Iýðveldisins. Þær raddir hafa heyrzt á Alþingi og í blöðum landsins, að það sé nægileg trygging fyrir framtíðarsjálfstæði Is- lands, að Bretar eða Bandaríkjamenn muni aldrei leyfa nokkurri annarri þjóð að hernema Island. Þetta var rétt fram að nýafstöðnum ófriði. Floti Breta í norður- höfum var nógu öflugur til að hindra það, að nokkur meginlandsþjóð gæti að óvörum hertekið Island. Það var þess vegna frá Breta hálfu um þögula en ósamn- ingsbundna vernd að ræða, og hefur það ástand varað öldum saman, þar til tími flugvélanna hófst. Göring hefur viðurkennt, eftir að stríðinu lauk, að hann mundi hafa hertekið Island loftleiðis, eins og Krít, ef hér hefðu þá verið flugvellir. Nú eru hér tveir miklir flugvellir. Þegar Bandaríkin fara með liðsafía sinn frá Keflavíkurflugvellinum, geta Rússar, ef þeim býður svo við að horfa, á einni nóttu sent lofleiðis nægi- legt herlið og vopn til að hertaka flugstöðvarnar á Islandi og ráða þá um leið yfir íslandi og Atlantshafi norðanverðu. Enginn vafi er á, að ríkisstjórnunum í London og Washington mimdi líka slíkt hernám stór- illa, en þær væru í svipuðum vanda staddar, eins og nú, út af hernámi nokkurs hluta Persíu. Island hefði verið „frjálst og fullvalda lýðveldi“, þegar hemámið fór fram. Á yfirborðinu mætti líta svo á, að hernámið snerti ein- göngu Islendinga og Rússa. Ríkisstjóm íslands mundi
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Ófeigur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.