Ófeigur - 15.08.1948, Page 42

Ófeigur - 15.08.1948, Page 42
42 ÖFEIGUR tíð. Þegar svo var komið, ákveð enska stjórnin, þingið og þjóðin að hef ja sjálfsvarnarstyrjöld, sem hefur bjarg- að menningu vesturlanda frá algerðu hruni. Sama er að segja um Bandaríkin. Roosevelt sá af framsýni sinni, að Bandaríkin urðu að koma til liðs við Breta og smá- þjóðir Evrópu til að bjarga Ameríku og cðrum frjáls- um þjóðum frá tímanlegri glötun. En þó að Roosevelt beitti öllum yfirburðum sínum til að fá þjóð sína til að skilja hættuna og koma hiklaust til hjálpar Bretum og öðrum menningarþjóðum, sem börðust fyrir frelsi sínu við möndulveldm, þá gat hann ekki fengið vilja sínum framgengt, fyrr en Japanar réðust á Perluhöfn með sviksamlegum hætti. Þá vaknaði öll Bandaríkja- þjóðin og gerðist svo athafnasöm í styrjöldinni, að þvílík átök hafa aldrei verið gerð í styrjaldarsögu þjóð- anna. Það er nauðsynlegt að átta sig glögglega á eðh þessa máls vegna framtíðaröryggis íslenzka Iýðveldisins. Þær raddir hafa heyrzt á Alþingi og í blöðum landsins, að það sé nægileg trygging fyrir framtíðarsjálfstæði Is- lands, að Bretar eða Bandaríkjamenn muni aldrei leyfa nokkurri annarri þjóð að hernema Island. Þetta var rétt fram að nýafstöðnum ófriði. Floti Breta í norður- höfum var nógu öflugur til að hindra það, að nokkur meginlandsþjóð gæti að óvörum hertekið Island. Það var þess vegna frá Breta hálfu um þögula en ósamn- ingsbundna vernd að ræða, og hefur það ástand varað öldum saman, þar til tími flugvélanna hófst. Göring hefur viðurkennt, eftir að stríðinu lauk, að hann mundi hafa hertekið Island loftleiðis, eins og Krít, ef hér hefðu þá verið flugvellir. Nú eru hér tveir miklir flugvellir. Þegar Bandaríkin fara með liðsafía sinn frá Keflavíkurflugvellinum, geta Rússar, ef þeim býður svo við að horfa, á einni nóttu sent lofleiðis nægi- legt herlið og vopn til að hertaka flugstöðvarnar á Islandi og ráða þá um leið yfir íslandi og Atlantshafi norðanverðu. Enginn vafi er á, að ríkisstjórnunum í London og Washington mimdi líka slíkt hernám stór- illa, en þær væru í svipuðum vanda staddar, eins og nú, út af hernámi nokkurs hluta Persíu. Island hefði verið „frjálst og fullvalda lýðveldi“, þegar hemámið fór fram. Á yfirborðinu mætti líta svo á, að hernámið snerti ein- göngu Islendinga og Rússa. Ríkisstjóm íslands mundi
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Ófeigur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.