Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1935, Blaðsíða 8

6
og austanlands, og heyskapur yfirleitt minni en í meðallagi. Hinsvegar
fóru afurðir bænda hækkandi með haustinu og bætti þeim í búi. Bágur
hagur sjávarútvegsins leiddi til erfiðrar afkomu fólks við sjávarsíð-
una, aukins atvinnuleysis og tekjurýrnunar, þó að nokkuð væri
hamlað á móti með drjúgum framlögum til opinberra framkvæmda
og eflingu innlendrar iðnaðarstarfsemi. Verðlag á nauðsynjavarningi
innanlands hækkaði enn nokkuð, og' var vísitala Hagstofunnar um
framfærslukostnað í Reykjavík 232, en 228 árið fyrir. Kaupgjald
verkafólks hélzt yfirleitt óbreytt.
Læknar láta þessa getið.2)
Hafnarfj. Árið erfitt vegna vaxandi atvinnuleysis.
Skipaskaga. Afkoma manna við sjávarsíðuna sæmilega góð og ekki
enn borið á neinni verulegri kreppu, enda styðjast menn hér mikið
meðfram við landbúnað. Enginn skortur á matvælum og nægileg
mjólk.
Borgarfj. Árferði og' almenn afkoma líkt og árið áður. Skortur ekki
sjáanlegur, og sveitarþyngsli aukast ekki. Lungnaveiki í sauðfé gerði
bændum þungar búsifjar í sumum sveitum.
Borgarnes. Afkoma manna fremur góð — menn höfðu nóg að bíta
og brenna, en töluvert var kvartað um skort á gjaldeyri til að borga
opinber gjöld og rentur af skuldum.
Ólafsvík ur. Árið erfitt, að því er afkomu snertir, einkum í sjóþorp-
unum. Vetrarvertíðin brást mjög. Hagur fólks mjög bágborinn, en
þó ekki beinn sultur. Til sveitanna var árið einnig í lakara lagi.
Stykkishólms. Atvinnuleysi fólks í sjávarþorpum — einkum vetrar-
mánuðina — er mjög mikið alvörumál, sem leiðir til voða, ef eigi
ræðst nein bót á því í náinni framtíð. Það er eigi við góðu að búast,
þegar ekkert er unnið allt að % hluta ár^ins. Þannig er t. d. ástandið
í þessu kauptúni um allan þorra hinnar uppvaxandi æsku. Kunnugir
segja mér, að heildartekjur verkafólks leiki á því að vera frá nokkr-
um hundruðum króna og upp í 10—12 hundruð krónur. Öllu betur
hefir gengið með búskap bænda. Afurðasalan gekk greiðlega, og verðið
var hærra en árið áður.
Dala. Aflcoma almennings ögn batnandi, sakir verðhækkunar á
landbvinaðarafurðum.
Flateyjar. Flestallir virðast hafa vel í sig og á, enda er gamalt mál-
tæki, að „það er ætasamt í Eyjum“.
Bíldudals. Ekki neinn skort að sjá, enn sem komið er. Það hjálpar
mörgum sjómanni og verkamanni hér í kauptúninu, að þeir hafa
nokkra grasnyt og garðrækt.
Þingeyrar. Afkoma þorpsbúa má teljast sæmileg. Landafurðir hafa
lækkað lítið eitt í verði. Síðari hluta ársins má telja afkomu bænda
eigi lakari en sjómanna og þorpsbúa. Yfirleitt má fullyi’ða, að héraðs-
búar hafi haft nægilegt til að bíta og brenna.
Flateyrar. Afkoma héraðsbixa allra var frekar slæm framan af
árinu, vegna þess að fiskafli brást alveg á vertíðinni. Kom þetta eink-
um hart niður á Súgfirðingum, og munaði minnstu, að fólk væri ekki
2) Ársskýrslur (aðalskýrslur) hafa nú borizt úr ölluni héruðum nema Rvík.