Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1935, Blaðsíða 109

107
Siglufí. Sjúkrahúsið hér er frekar lítið, að sumu leyti óheppilega
byggt, tæplega nógu vandað að smíði, dýrt í rekstri. Að sumrinu,
þegar fiest er aðkomufólkið, innient og útlent, hrekkur sjúkrahúsið
hvergi nærri tii, en ,,Den Indre Sjömandsinisjon" í Noregi á hér sjó-
mannaheimiii með nokkrum sjúkrastofum, sem þeir reka á sumrin.
Hafa þeir þar hjúkrunarkonu, og bætir þetta nokkuð úr skák. Hefi
ég sinnt þar sjúklingum undanfarin sumur og aðallega útlendingum.
Ólafsfí. Sjúlcrahúsið var rekið í sama formi og síðasta ár. Helztu
erfiðleikarnir eru að fá hingað lærða hjúkrunarkonu. Sú, sem við
fengum fyrst, vildi ekki vera nema árið, og fór þá til Seyðisfjarðar.
Eftir langa mæðu tókst okkur loksins að fá aðra til eins árs, hvað
sem þá tekur við. Bæði er það, að fátt er um hjúkrunarkonur, og
svo hitt, að þær vilja ekki fara út á svona útkjálka.
Akureijrar. Legudagatala sjúkrahússins var drjúgum minni en árið
áður, og hafa aldrei verið svo fáir síðan 1921. Um ástæðurnar fyrir
minnkandi aðsókn að spítalanum er nánar sagt áður út af fækkun
berklasjúklinga, því að það er aðallega fækkun þeirra, sem mestu
veldur. Svæfingar og deyfingar voru þessar:
Æthersvæfing hrein i 28 skipti. Chloroform-æthersvæfing í 45
skipti. Novocaindeyfing í 38 skipti. Chloræthylfrysting nokkrum
sinnum. Röntgenmyndir og gegnumlýsingar uru 112 á árinu. Ljós-
böð, einkum kvartsljós, með kaldvatnsþvotti á eftir, voru gefin 35
utanspítalasjúklingum í 679 klst. Margir berklasjiiklingar spítalans
fengu einnig' ljósböð, en urn það var ekki bókfært.
Undirbúningur nýrrar spítalabyggingar: Því var
slegið föstu á öndverðu ári, að nýr spítali skyldi reistur á lóðinni
sunnan við spítalatúnið, og’ hefir húsameistari ríkisins gert teikningu,
sem þó ekki er fullgerð enn, þegar þetta er ritað. Þrátt fyrir ítrekaðar
tilraunir spítalastjórnar og héraðslæknis tókst ekki að útvega lán til
byggingarinnar, þar eð ríkisstjórnin vildi ekki ábyrgjast lántökuna.
Fyrir fé, sem bæjarsjóður og' spitalinn sjálfur, að nokkru leyti, lögðu
til, var þó grunnur byggingarinnar afmældur og grafið fyrir kjallara
og undirstöðu. Hús Lárusar Rist var kevpt, ásamt tilheyrandi lóð, og
gert ráð fyrir, að húsið yrði rifið eða að nokkru leyti flutt burt, þeg-
ar nýja byggingin rís sumpart á rústum þess. Til bráðabirgða var
þetta hús nokkuð endurbætt til frekari afnota handa starfsfólki spítal-
ans, en sjúklingar, sem þar voru, venjulega 4 í stofu, voru fluttir burt.
Breyting afráðin á læltna skipun sjúkrahússins:
Nokkru áður en héraðslæknir sigldi (í nóvember) ákvað spítalastjórn-
in í samráði við hann þá tilraun til að auka aðsókn að spítalanum að
leyfa frá nýári 1936 — fyrst um sinn — læknum þeim í bænum, er
æsktu þess, að leggja inn sjúldinga og stunda þá þar sjálfir. Héraðs-
læknir hvatti til þessarar ráðabreytni af því að honum var umhugað
um, að síður þverraði aðsóknin vegna þess að hann væri fjarverandi í 5
mánuði. Hins vegar skal það tekið fram, að ætíð áður hefir hann
verið mótfallinn þesskonar fyrirkomulagi og talið það óheppilegt (líkt
og fyrrv. landlæknir G. Björnsson, sem í viðtali við hann nefndi það
í spaugi hóruhúsafyrirkomulag). Þegar þetta er ritað, hefir þessi til-
breytni verið reynd í 5% mánuð, án þess að hafa nokkuð bætl úr