Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1935, Blaðsíða 124
122
ofan í sig. Skortur hefir enn ekki verið á nrat, og margir munu geta
veitt sér að bragða kjöt um helgar. Annars er aðalfæðan hversdag's-
lega saltfiskur og' nýr fiskur, þegar hann fæst, kartöflur, brauð, smjör-
l.íki og kaffi. Oft vantar garðávexti, því að mikið vantar á, að kaup-
staðarbúar geti fætt sig á þeim heimaræktuðum. Aftur geta Norðfjarð- ^
ar- og' Mjóafjarðarhreppur látið eitthvað frá sér. Mjólk er næg á vet-
urna, og selja margir skyr þá, en aðra tíma árs er hún af skornum
skammti og stundum svo, að börn hafa alls ekki næga mjólk, nema
þau allra yngstu — og varla það.
Reijðarj]. Margir eru illa búnir fyrir fátæktar sakir, en yfirleitt hugs-
ar fólk um að búa sig vel. Almenningur, konur sem karlar, ganga dag-
leg'a í ,,vinnugöllum“. Fólk lifir mest á fiski. Kjöt er af skornum
skammti, einna helzt fuglakjöt á vetrum. Garði’ækt og grænmetisfram-
leiðsla fer vaxandi. Af berjum er mikið tínt á haustin, og konur mat-
búa til vetrarins. All-flest heimili hafa kú. í Vöðlavík er óvenju mikið
um lýsisneyzlu, lýsi út á brauð, brauð steikt í lýsi og drukkið lýsi, en
þó finnst eitlaþroti á hálsi allra skólabarna þaðan.
Berufj. Mest er notaður, að minnsta kosti til sveita, fatnaður úr ís-
lenzku ullarverksmiðjunum og svo venjuleg strigaföt (btá). Mikið
er gert að því að senda ull til kemhingar í verksmiðjur og vinna
síðan sokka og nærföt úr lopanum. Skófatnaður er aðallega úr gúmmí
og eru gúmmískór búnir til hér á Djúpavogi. Enginn skortur er á
fæðumagni, en lítið er til að gera fæðuna fjölbreytta, einkum á vetrum,
þegar ekkert nýmeti fæst mánuðum saman. Bót í máli er, að flestir
hér hafa kú, kálgarða og hænsni.
Hornafj. Viðurværi almennings mun vera sæmilegt og' ætti að vera
nægilega fjörefnaríkt, þar sem flestir hafa næga mjólk og garðávexti.
En nokkuð hlýtur það að vera strembin fæða, þar sem naumast þekkist
nýmeti, nerna rétt í sláturtíðinni, eins og er í sumum sveitum, eink-
um Öræfum.
Síðu. Hér eru að rísa upp kvenfélög. Hafði eitt þeirra saumanám-
skeið í fyrra og aftur í vetur. Á sýningum, er haldnar voru á náms-
vinnunni, mátti sjá vel gerð föt úr heimaofnum dúkum. Auk þess
voru gömul föt gerð upp, svo að sem ný urðu. Er þetta góður sparn-
aður þeim heimilum, er hlut áttu að máli. I öðru félagi keyptu kon-
urnar prjónavél í félagi, sem er flutt á milli heimilanna. í ráði er,
að annað kvenfélag kaupi vél á þessu ári. Annars er hér talsvert af
prjónavélum fyrir, og mun vera mjög lítið keypt af búðarnærfötum
öðrum en milliskyrtum. Þriðja kvenfélagið hefir haldið vefnaðar- og
saumanámskeið í nokkur undanfarin ár. Það bjargar þessum sveitum
nokkuð til aukinnar hollustu í fæði, að sala mjólkur er hér engin og
smjörsala ekki almenri. Auk þess er víða nokkur silungsveiði og sel-
veiði suiristaðar.
Vestmannaeyja. Kálmeti meira notað en áður.
Rangár. Heimilisiðnaður er hér aftur í hröðum vexti, þrátt fyrir
fólkseklu. Hjálpa veturnir mjög til þess, að hægt sé að koma vinn-
unni áfram. Kvenfélög eru hér nálega í hverri sveit, og eiga þau flest
spunavélar til afnota fyrir félagskonur. Prjónavélar eru nálega á hverju
heimili og' allvíða vefstólar. Nú í seinni tíð hefir fyrir tilhlutun Kven-