Rökkur - 01.03.1931, Síða 44

42
R ö K K U R
Það fer æ í vöxt í borgum um
allan heim, að menn íreistast
til að reyna að veita sér sem
mest, hvort sem efni levfa eða
ekki, enda vantar síst eggjan-
irnar, og hið sama er að verða
uppi á teningunum hér. Er aug-
Ijóst liver hætta vorri fámennu
jjjóð er hér búin. Brýna nauð-
svn ber til að vinna að því, að
sveitamenningin verði aukin
svo borgamenningin verði henni
ekki vfirsterkari.
Mesta velferðarspurning þjóð-
arinnar er þessi: Hvernig verð-
ur þjóðræktarmálunum komið
i best horf?
En sú spurning svarar sér
sjálf, þegar landbúnaðurinn
kemst aftur til vegs og virð-
ingar og gengis, þegar jarð-
ræktin verður höfuðatvinnu-
vegur þjóðarinnar, þegar yfir-
gnæfandi meiri liluti þjóðarinn-
ar elst upp við jarðrækt, mót-
ast við ræktunarstörf og vex,
stækkar hið innra fyrir með
þeim gróðri, sem hin vinnandi
liönd hefir framleitt.
Dr. Eckener og von Schiller
fóru til Englands sem fulltrúar
þýska Zeppelinfélagsins til þess
að vera viðstaddir útför þeirra
sem biðu bana, er breska loftskip-
ið R-ioi fórst.
Tveimir tímar.
I.
Eftirfarandi ritstjórnargrein,
sem er lauslega þýdd og nokkuð
stytt, birtist fyrir skömmu i ein-
hverju útbreiddasta blaÖi Vestur-
heims:
„Mestu valdamenn Bretlands og
breskra sjálfstjórnarnýlendna (do-
minions) sitja á ráðstefnu í Lon-
don. Svo mætti viröast, sem þeir
hefði í höndum sér forlög mikils
hluta jarðarbúa og geti miklu ráð-
ið um framtíð þeirra landa, sem
þeir byggja. Svo mætti virðast, að
þeir gæti notað rétt tækifærin, sem
þeir hafa, en i rauninni er vart við
því að búast, aÖ þeim auðnist það.
Það er mikil deyfð yfir atvinnu-
lífi eylandsins (þ. e. Bretlands), en
landgæði nýlendnanna virðast bjóða
takmarkalaus tækifæri dugandi
mönnum. En það er eitthvað í veg-
ínum. Það er eitthvað í ólagi, að
því er snertir stað, stundu — og
mennina. Það miðar ekki i áttina
áfram á ráðstefnunni. Suður-
Afríka ein gæti orðið úndirstaða
nýrrar velgengni alls Bretaveldis.
Nútímamennirnir hafa betri að-
stöðu en menn áður höfðu til þess
að gera sér arðbær ný lönd, sem
til ræktunar eru tekin. Flutningar
fara fram með svo auðveldu móti
nú á dögum, að flest það, sem út-