Úrval - 01.02.1944, Page 42

Úrval - 01.02.1944, Page 42
40 ÚRVAL. dæmis nafnið Argyrokastro, þar sem við lögðum fyrst áherzlu á fyrsta og fjórða at- kvæði, svo að líkast varð tveim orðum Argyro Kastro. Síðar tókum við upp framburðinn Argyrokastro, sem er fram- burður þjóðarinnar. Oft er um nöfn að ræða, sem einstakir Bretar þekkja og hafa borið fram með sínu nefi árum sam- an, til dæmis Sarawa. En al- menningur skilur nafnið betur, ef það er borið fram eftir bók- stafnum, Sarawak. Hér eru aðeins nefnd fáein dæmi um þau vandamál, sem að höndum ber um framburð. Um mörg þeirra er það að segja, að mjög erfitt er að fella úrskurð, og seint verður gert svo að öll- um líki. En við þetta allt bætist sú stöðuga hætta, sem verður á mismæli, þegar um slík ókunn- ugleg orð er að ræða. Erfiður framburður gleymist fljótt, þeg- ar nöfnin hverfa úr fréttunum, og það verður örðugt að rifja allt upp aftur, þegar bandamenn fara að sækja fram yfir allt það svæði, sem óvinimir hafa af þeim tekið. Til dæmis er ég núna búinn að steingleyma, hvernig fram á að bera pólska borgarnafnið PRZEMYSL, og svo er um þúsundir annara nafna. Þið vitið kannske ekki, að erfiðast er fyrir okkur að bera fram okkar eigin landfræði- nöfn. Á sunnudagskvöldum les- um við upp lista yfir framlög ýmissa bæja og héraða til styrjaldaþarfa. Þá koma undar- legustu og ókunnuglegustu nöfn í ljós, og við fáum að heyra það, ef við kunnum ekki rétta framburðinn, til dæmis ef við segjum Ystalyvera (eins og það er skrifaðj, í stað Ustalavera (eins og það er borið fram). Hvemig fer, ef þér kvefizt? Eiginlega enganveginn. Það er ekki um.annað að gera en að halda áfram að lesa og vona hið bezta. Við höfum föst vaktaskipti, og það væri til mikilla óþæginda, ef einhver forfallaðist frá verki vegna veikinda. Venjulega tekst manni að komast í málsgreinarlok, áður en maður snýr snerli á borðinu og tekur talklefann úr sambandi, til þess að geta hóst- að eða hnerrað. En verst er að oft eru tveir hljóðnemar í klef- anum, og þess vegna tekur ann- ar þeirra stundum upp leiðinda- hljóð, sem ekki var ætlazt til að hlustendur heyrðu.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.