Úrval - 01.02.1944, Page 121

Úrval - 01.02.1944, Page 121
EINSTEIN 119 inn í afstæðiskenningunni er hin afstæða stærð hiutar á hreyfingu. Allir hlutir dragast saman við hreyfingu. Athug- anda, sem situr inni í hraðlest, virðist lestin lengri en hinum, sem horfir á hana utan frá. Samdráttur hlutar á hreyfingu vex að sama skapi og hraðinn eykst. Meterskvarði myndi verða svo stuttur, að hann sæist ekki, ef hann hreyfðist jafn hratt og ljósið. Rúmið er því afstætt. 0g, Einstein heldur því fram, að tíminn sé það einnig. Fortíðin, nútíðin og framtíðin eru aðeins þrír púnktar í tímanum — svipað og Washington, Nevv 5fork og Boston eru þrír púnktar í rúminu. Vísindalega talað er það alveg eins rökrétt að ferð- ast frá rnorgundeginum til gær- dagsins eins og að ferðast frá Boston til Washington. Óháður athugandi alheimsins myndi geta greint allan tíma og allt rúmið í einu vetfangi. Tíminn, eins og rúmið, er af- stæð hreyfing. Ef maðurinn gæti náð meiri hraða en ljósið •— sem auðvitað er mannlegum mætti ofvaxið — myndi hann fara fram úr fortíð sinni og eiga fæðingardag sinn í fram- tíöinni. Hann myndi sjá afleið- ingar á undan orsökum og við- burði áður en þeir gerðust. Tíminn er aðeins hnattklukka, sem mælir hreyfingu. Sérhver reikistjama hefir sitt eigið tímakerfi, sem er ólíkt tíma- kerfi annarra stjama. Tíma- kerfi jarðarinnar, sem er langt frá því að vera algild mæling tímans alls staðar, er aðeins staðbundið kerfi, byggt á hreyf- ingu jarðarinnar umhverfis sól- ina. Dagur er mæling hreyfing- ar í rúminu. Viðhorf okkar til tímans er komið undir stöðu okkar í rúminu. Ljósið, sem flytur okkur mynd fjarlægrar stjörnu, hefir ef til vill þotið gegnum rúmið í milljónir ára, áður en það komst til jarðarinn- ar. Þess vegna er stjaman, sem við sjáum í dag, ekki eins og hún er nú, heldur eins og hún var fyrir milljónum ára. Á sama hátt hefir atburður, sem gerðist á jörðinni fyrir þúsund árum — eins og orustan við Maraþon — ekki komið fyrir augu athuganda á annari stjömu fyrr en nú, og eðlilega lítur þessi athugandi svo á, að atburðurinn gerist á sama tíma og hann sér hann — nefnilega í dag.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.