Úrval - 01.06.1952, Blaðsíða 65

1 STUTTXJ MÁLI
63
grömm af B12-vítamíni í hverju
pundi af þurru Milorganite. I til-
raunaverksmiðju hefur verið
hafin úrvinnsla og hefur fengizt
duft með tífalt meira vítamín-
magni. Næsta skrefið er stór-
framleiðsla á þessu dufti til sölu
handa lyfjaverksmiðjum, sem
unnið geta hreint vítamín úr því.
Þess er vænzt, að með því
muni sá skortur sem verið hef-
ur á B12-vítamíni verða úr sög-
unni. Milorganite er auðugra af
B12-vítamíni en nokkurt annað
efni sem þekkt er.
— Scientific American.
Virðuleiki án fata.
Þeir sem þjást undir þræla-
hlekkjum fatanna og þrá að
losna við þá, ættu að fara til
Núralands þar sem maður í bux-
um er fáséður og nakinn mað-
ur hversdagssjón.
Núrarnir, sem byggja fenja-
löndin kringum efri Níl, bera
nekt sína af frábærum virðu-
leik. Þeir eru stolt þjóð og á sinn
frumstæða hátt eru þeir lýð-
ræðissinnaðir. Vígfimi þeirra er
viðbrugðið og þeir hafa yndi af
bardögum. Helvíti er á máli
þeirra mála, sem þýðir ,,friður“.
Gesti úr buxnaheiminum
bregður í brún í fyrstu að sjá
alla þessa nekt. En eftir einn
eða tvo daga er hann farinn að
venjast henni og byrjar að fá
óbeit á fötum sínum, að minnsta
kosti meðan sólin er á lofti, en
þegar hún er setzt og norðan-
vindurinn tekur að næða, er
hann þakklátur fyrir skjólflík-
ur sínar.
Núraland er syðst í Súdan,
landinu sem nú er deiluefni milli
breta og egypta. íbúar Súdan
skiptist með skýrum mörkum í
tvo hluta: norðlendinga sem
flestir eru arabískrar ættar og
múhammeðstrúar og sunnlend-
inga, sem eru af frumstæðum
negrakynflokkum og eru um
f jórðungur landsbúa. Núrar eru
einn af þessum kynflokkum. Þeir
eru um 350.000 að tölu, en allir
sunnlendingar eru röskar tvær
miljónir.
Vegir landsins eru greiðfærir
hálft árið, en hinn helming árs-
ins gera Nílarflóðin landið ófært
yfirferðar nema gangandi mönn-
um. Þegar þurrviðristíminn
byrjar, þekur axlarhátt gras
slétturnar. Brátt verður grasið
brúnleitt og trénar og þá leggja
núrar af stað með nautahjarðir
sínar niður á grænar lágslétt-
urnar.
Núrar eru kolsvartir, hávaxn-
ir og fótalangir og eins og skap-
aðir fyrir fenjalöndin sem þeir
byggja. Þeir lifa nauðþurftarlífi
í hringlaga leirkofum án nokk-
urra lífsþæginda. En þeir eru
glaðlyndir og sjálfstæðir og vor-
kenna hvítum mönnum að þeir
skuli ekki vera svo lánsamir að
vera núrar.
Núrar kysu helzt að fá að lifa
lífi sínu óbreyttu, en það er erfitt
nú á tímum. Fyrr eða síðar
verða þeir að komast menning-