Læknaneminn - 01.03.1972, Side 40

36
LÆKNANEMINN
valdsins, aö hún fái næga fjárveit-
ingu í þessu skyni.
Deildinni hefur ekki verið neit-
að um fjárveitingu?
Mér virðist, að deildin hafi sjálf
sætt sig við þetta ástand, án þess
að hafa uppi þá kröfugerð, sem
þurft hefði.
Hvers vegna skyldu íslenzkir
lœknar ilendast svo mjög erlendis ?
Þróunin hér hefur orðið svipuð
og víða í nágrannalöndum okkar.
Æ fleiri læknar leggja stund á sér-
greinar, en ekki almennar lækning-
ar. Þeir vilja helzt ráða sig að
sjúkrahúsum. íslendingar þurfa á
almennum læknum að halda. Þessi
áhugi á sjúkrahúsum leiðir til þess,
að menn ráða sig frekar í störf á
sjúkrahúsum, jafnvel þótt erlendis
sé, bjóðist slík störf ekki hér
heima. Hér er um vinnumarkað að
ræða, sem verður æ alþjóðlegri, og
við höfum ekki fundið rétt ráð,
sem gætu skapað aukin skilyrði til
þess, að læknar störfuðu hér við
aðstæður, sem þeir telja viðunandi.
Kom eitthvað nýtt í Ijós við
Svíþjóðarferðina ?
Tiígangur Svíþjóðarferðarinnar
var sá að hafa samband við lækna,
sem þar eru, ýmist í náms-eða
starfsstöðum. Þetta er stærsti
hópur íslenzkra lækna erlendis. Ég
skýrði þeim frá vandkvæðum okk-
ar, bar upp þær spurningar, hvort
unnt væri að búa svo í haginn fyr-
ir þá, að þeir kæmu heim og að-
stoðuðu okkur við að leysa þessi
vandamál. Mér fundust undirtekt-
ir góðar hjá ungu læknunum.
Þarna var borin fram hugmynd
læknafélaganna um tilteknar að-
stoðarlæknisstöður við sjúkrahús-
in, sem væru hugsaðar fyrst og
fremst til náms og rannsókna, en
sérstök skylda fylgdi til starfa í
héruðum. Mér hefur fundizt þessi
hugmynd stranda á því, að hér
hefur verið skortur á læknum.
Ekki hafa fengizt nægir læknar í
þær stöður, sem verið hafa fyrir á
sjúkrahúsunum. Þess í stað hafa
stúdentar gegnt þeim. Því fannst
mér þessi hugmynd eiga betur við
íslenzku læknana erlendis, og ég
vildi sjá, hvort þeir hefðu áhuga á
kerfi af þessu tagi.
Fannst þér gœta þess, að þeir
væru fáfróðir um ástandið hér
heima ?
Já, þróunin hefur í þessum mál-
um verið ör á íslandi, og ég varð
var við það, að þeir höfðu ekki
fylgzt með, og þeir höfðu áhuga á
fréttum um það, sem hér hafði
gerzt. Sumir þessara manna hafa
verið erlendis í 10 ár eða lengur.
Maður heyrði það sjónarmið, að
hjá læknunum væri upplýsinga-
skorti naumast til að dreifa, og að
svona ferð hlyti að vera farin í
'pólitískum tilgangi ?
Það vil ég ekki segja, enda tel
ég, að ekki sé hægt að leysa þessi
vandamál nema með samvinnu við
læknana og samtök þeirra. Vitan-
lega var tilgangurinn að hvetja
menn til þess að taka upp slíka
samvinnu. Ég tel mig hafa góða
reynslu í því efni af læknunum hér
á suðvesturlandi.
Komu fram einhverjar „con-
cret“ hugmyndir til útbóta á fund-
unum með lœknunum?
Ég spurði þá allmikið um
sænska kerfið. Þeir létu fremur
illa af því, og mér fannst gæta
mikillar óánægju yfir því nýja
kerfi, sem Svíar hafa tekið upp.
Einnig kom fram, að læknaskort-
ur er mun meiri en hér, biðtími
miklu lengri hjá læknum þar en
hér.
Manni skilst, að ástandið í hér-
uðunum þar ytra sé sízt betra en
hér?
Já, þeir hafa komið sér upp