Úrval - 01.12.1961, Síða 38

46
ÚR VAL
meS vélar, svo sem prjónavélar,
skilvindur, saumavélar, plóga og
enn fleiri búnaðarvélar og heim-
ilisvélar. Verzlun hans var með
pöntunarsniSi, þannig aS hann
hafði fjölbreyttustu sýnishorn
véia, heimilistækja og varahluta.
Mun hann hafa verið fyrsti ís-
lendingurinn vestan hafs, sem
tók upp þessa verzlunarhætti í
stórum stíl. En auk þess tók
hann að læra aS gera sjálfur
við þær vélar, er hann pantaði
eða seldi.
.íafnframt því, sem Stefán
kynnti sér nýjungar timans og
drakk í sig fróðleik um óskyld-
ustu greinar hafði hann tak-
markalausa þörf fyrir að kynna
löndum sínum allt það, er þeim
gæti orðið til gagns og farsæld-
ar.
Hann gekk á mannfundi til
þess að efla þar félagsanda og
framfarahug. Hann tók islenzku
smábörnin að knjám sér til
þess að kenna þeim að lesa
móðurmáliS og fræddi þau um
ættlandið austan hafsins, hann
starfaði í stúkunni Heklu í
Winnipeg og var einn af stofn-
endum únítarasafnaðarins. Þá
siofnaði hann málfundafélag til
þess að ræða um nauðsynjar
fólksins og auka þekkingu
manna á hinum nýju og breyttu
viðhorfum í umhverfi þeirra.
Og loks tók hann að gefa út
tímarit með almanaki, sem fyrr
er getið. Undirtitill þess var:
Litið ársrit til fróðleiks og leið-
beiningar um verkleg málefni.
En þrátt fyrir hinn eldlega
áhuga við margvisleg störf á
þessum blómaárum ævi sinnar
var hann aldrei nema hálfur
maður í þessum nýja heimi.
Hann var sífellt með hugann
heima á gamla landinu. Árum
saman klingdi í eyrum hans, að
ísland væri því nær óbyggilegt
land, svo að hver sá, er þaðan
slyppi, mætti þakka sínum sæla.
Svo mátti heita, að ísland væri
jafnan á dagskrá til samanburð-
ar við Kanada. Vesturfara-agent-
ar, sem nutu styrks og stuðn-
ings Kanadastjórnar, héldu mjög
á ioft gæðum Vesturheims. Þessi
samanburður þar vestra var
sjaldan íslandi i vil, enda
höfðu margir útflytjendur frá
íslandi horfið frá vesældar-
ástandi og voru því sízt í varn-
arham fyrir ísland.
Stefán gat þó ekki hrundið
frá sér þeirri hugsun, að ísland
væri ekki einungis vel byggi-
legt land, heldur væri það senni-
lega jafnbyggilegt land og Kan-
ada. Og til þess að láta ekki
hugsjónir og þrá til gamla lands-
villa sér sýn tók hann að gera
reikningslegan og hagfræðileg-
an samanburð á vinnu fólks og
kjörum í báðum þessum lönduln.