Úrval - 01.12.1961, Qupperneq 145

BORGIR Á HAFSBOTNI
153
komu, var Ed Link, frægur á-
hugamaður um neðansjávarforn-
leifafræði, og kona hans Marion.
í fyrrverandi rækjubáti sínum,
sem kallaður var Sea Diver,
höfðu þau þegar rannsakað
mörg skipsflök i Mexíkóflóa og
í Karibahafinu, og þau bjuggu
yfir þeirri reynslu, er fyrir-
rennara þeira hafði skort.
En jafnvel þau gáfust upp
fyrir hinni óskaplegu leðju á
botninum. Á rannsóknarferð til
Port Royal 1950 grófu þau fimm
til sex fet niður í leðjuna, áður
en þau fundu merki um borgina.
Vppgröfur hefst.
Er þau komu aftur þremur
árum síðar, voru þau þess albú-
in að takast á hendur að grafa
upp borgina. Gamla skipið
þeirra hafði tekið miklum
stakkaskiptum, búið hinum á-
gætasta útbúnaði fyrir neðan-
sjávarfornleifafræði. Áður en
Ed Link sneri sér að fornleifa-
fræðinni, hafði hann fundið upp
ýmiss konar rafmagns- og loft-
siglingatæki. Hann varð auðugur
maður af frægustu uppfinningu
sinni, hinum svokallaða Link-
þjálfara, sem var tæki til að
kenna óvönum flugmönnum or-
ustuflug og bardagaaðferðir, án
þess að þeir þyrftu að yfirgefa
jörðina.
Link teiknaði og lét gera köf-
unar- og björgunarskip, sem gat
jafnvel mætt hinum erfiðu að-
stæðum í Port Royal. Það var
að nokkru leyti knúið þrýsti-
lofti, hafði fullkomna ratsjá,
sjáffvirkan stýrisútbúnað, í
stuttu máli bezta útbúnað, sem
völ var á. Rafmagn var fram-
leitt um borð, nægilega mikið
til að sjá mörgum köfurum fyrir
súrefni og einnig til að knýja
blásara og sogútbúnað til að ná
burtu leðjunni, er þakti Port
Rayal.
Síðan liófst uppgröfturinn í
júni 1959, og hann önnuðust
tólf menn frá Sea Diver. Leið-
angurinn naut stuðnings frá
landfræðifélaginu bandaríska
(National Geographic Society),
Smithsonian-stofnuninni og
Institute of Jamaica. Styrkurinn
hrökk aðeins til tíu vikna starfs.
Kort ijfir riistirnar.
Ed Link útvegaði sér kort yfir
hina gömlu Port Royal og bar
það saman við rústirnar að svo
miklu leyti sem slíkt var unnt.
Þetta kort var til ómetanlegrar
aðstoðar við athugun á götuin
og húsum.
Þá var komið að sjálfum upp-
greftinum. Fyrst völdu þeir sér
stóra húsasamstæðu, sem á kort-
inu var merkt sem vöruhús kon-
ungs. Þau urðu fyrir valinu sak-
ir stærðar sinnar og vegna þess,