Úrval - 01.12.1961, Side 151

Skarð
í vör
og góm
Eftir Árna Björnsson, lælcni.
ÉRHVER kona, sem
finnur nýtt líf bær-
ast með sér, skapar
i huga sinum óska-
barn, pilt eða stúlku,
gætt líkamlegu og andlegu
atgervi, sem prýðir þann ein-
stakling er hún telur fremstan.
Mín reynsla er þó, að fyrsta
spurning móðurinnar, er hún
hefur numið fyrstu hljóð barns
síns, er ekki hvort hér séu end-
urborin Einstein, Gunnar á Hlíð-
arenda eða Marilyn Monroe,
heldur: „Er barnið mitt rétt
skapað?" Sé svarið neitandi,
hvílir sú skylda á herðum fæð-
Af meðfæddum vanskapnaði
er skarð í vör og
liölgómur einna álgengastur.
— Læknir lýsir í þssari
grein, hvernig hægt er að
bæta þennan vanskapnað.
ingarlæknisins eða ljósmóður-
innar að segja móðurinni frá,
hver vanskapnaðurinn sé og
hverjar líkur séu til að laga
hann.
Af meðfæddum vanskapnaði
mun skarð í vör og holgómur
vera einna algengastur.
Talið er, að eitt barn af hverj-
um 600—1000 fæðist með þenn-
an vanskapnað i einhverri
mynd. Getur verið um að ræða
skarð í vör, skarð í góm eða
skarð í vör og góm, annaðhvort
öðrum megin eða báðum megin
í vörinni.
Ég ætla að leitast við að
— Úr Tímariti Hjúkrunarfélags íslands —
159