Úrval - 01.06.1968, Blaðsíða 74

72
ÚRVAL
skuldir sínar og þær námu 3600
dollurum. Ekki var þetta svo ýkja-
stór fjárupphæð, en hann gat ekki
komizt yfir hana. Niðurbrotinn
maður lagði hann frá sér blýant-
inn og teygði sig í símann: „Halló,
þetta er Sam. Ég ætla að veðja
á .....“ Þegar hann lagði frá sér
símann var hann allt að því ham-
ingjusamur. í þetta skipti gæti hann
unnið.
Sam er ástríðufjárhættuspilari.
Hann er nú á fimmtugsaldri og
undanfarin 25 ár hefur hann veðjað
á hvað sem til féll, hesta, íþrótta-
keppnir, fótboltagetraunir, og spil.
Fyrir hann er alltaf hægt að veðja
á eitthvað. Nú er hann skuldum
vafinn, konan hans er veik og
krakkana vantar föt í skólann. En
á þessu augnabliki er Sam ánægð-
ur. Hann gengur fram og aftur um
herbergið og lítur á símann.
Kannski vinnur hann. Hann skal
vinna. Hann er heppinn.
SEX MILLJÓNIR
ÁSTRÍÐUF JÁRHÆTTU SPILARA
Álitið er, að í Bandaríkjunum
séu um sex milljónir ástríðufjár-
hættuspilara og að eyðsla þeirra
nemi um 20 billjón dollurum á
ári. „Nafnlausir fjárhættuspilarar“
(GA) eru 10 ára gömul samtök,
sem hjálpa íjárhættuspilurum við
að losna við vanann, að vísu ekki
eins fjölmenn og AA-samtökin, en
á hverju ári eru ný félög stofnuð
á fjölda nýrra staða. Sýkin í fjár-
hættuspil fyrirfinnst allsstaðar í
þjóðfélagsstiganum. Sumir fjár-
hættuspilarar eru ríkir, aðrir fá-
tækir. Sam hefur ekki há laun og
veðjar því aðeins smáupphæðum.
Hálaunamenn geta sankað að sér
skuldum, sem nema hundruðum
þúsundum dollara. En allir ástríðu-
fjárhættuspilarar eiga það sameig-
inlegt, sem skilur þá frá þeim hópi
manna, sem veðjar eingöngu að
gamni sínu, og það er, að þeir hljóta
að tapa. Þeir hætta aldrei þegar
þeir hafa unnið eitthvað.
Hví haga ástríðufjárhættuspilar-
ar sér svona? Það eru til mjög fáar
bækur og vísindarit um fjárhættu-
spilara, allt í allt um 20. Flestir
þeirra 20 sálfræðinga, sem hafa
gefið út rit um þessi mál, álíta að
þessi spilafíkn eigi rót sína að rekja
til óleystra vandamála, sem hafa
komið upp í bernsku spilarans og í
nánu sambandi við foreldra hans
eða nánustu ættingja.
Sálfræðingarnir taka það sér-
staklega fram, að fjárhættuspilar-
inn þjáist af mikilli sektarvitund.
Hann vill refsa sjálfum sér. Ef hann
vinnur um stundarsakir, þá er það
aldrei nóg, og þess vegna veðjar
hann meiru. Ef hann tapar, verður
hann þunglyndur. Þótt fjárhættu-
spilarar virðast á yfirborðinu vera
ákaflega glaðir og kátir, þá ramba
þeir yfirleitt á barmi örvæntingar,
sem eykst þegar sjálfsálitið glatast
einnig.
„Ástríðufj árhættuspilarar veðj a
til þess að afstýra hinni yfirvof-
andi örvæntingu“, segir Dr. Ralph
R. Greenson í Beverlsy Hills. Af-
leiðingin verður sú að þetta fólk
leitar afþreyingar í glæstum sölum,
þar sem fjárhættuspil eru stund-
uð. f skáldsögum eru mörg sjálfs-
morð framinn á slíkum stöðum.