Úrval - 01.06.1968, Side 106

104
ÚRVAL
Mike Mansfield hefur nýverið lýst
því yfir að herferðin sé líklegust
til að vinna á móti sjálfri sér og
verða til hreins ógagns og skaða
þeim málstað sem hún er farin fyr-
ir. Og foringi minnihlutans, Gerald
Ford, segir að ráðagerðir Kings að
þessu sinni muni hafa algerlega
neikvæðan árangur og að lokum
sigra sjálfa sig. En jafnvel þótt
mótmælaaðgerðirnar fari út um
þúfur getur verið að þær hafi nú
þegar valdið skaða sem ekki verð-
ur strax bættur. Roy Wilkins hef-
ur bent á það, að King sé heldur að
hyllast að stefnu öfgamanna sem
hafi gert mótmælagöngur, sem eitt
sinn fóru friðsamlega fram, að
skrílslátum. Wilkins segir, að á okk-
ar tímum virðist takmarkið ekki
lengur vera frelsi og réttindi öllum
til handa, heldur það að traðka á
rétti annarra í þeim tilgangi að
koma fram sínum eigin. Það eigi
greinilega að hverfa aftur til lík-
amlega ofbeldisins en það sé mót-
mælaaðgerð sem hálfgert steinald-
arbragð sé af og vissulega ekki sið-
menningar. Það sé ekki langt í land
þar til aðferðirnar fari að líkjast
aðferðum Mafíunnar.
En með því að hyllast opinber-
lega til ofbeldisaðgerða og ráða-
gerða öfgamannanna og viðurkenna
þær og þá um leið, hefur King veitt
þeim lof og sýnt þeim virðingu sem
þeir eiga ekki skilið og ef hann
heldur áfram að leggja lag sitt við
þá verður það ekki aðeins hann og
þeir sem tapa að lokum — heldur
við öll.
Sir Francis Galton, frændi náttúrufræðingsins mi-kla, Charles Dar-
wins, rannsakaði erfðir og var upphafsmaður þeirrar greinar erfða-
fræðinnar, seni nefnd er „eugenics". Athyglisgáfa hans var alveg frá-
bær, enda má að ýmsu leyti rekja hinn mikla vísindalega árangur,
sem hann náði, til þessarar gáfu hans.
Eitt sinn var hann beðinn um að Ælytja erindi um erfðir, er hann
var kominn á níræðisaldur. Hann þjáðist af asthma, og þess vegna
áleit hann sig ekki færan til slíks. Þess vegna skrifaði hann ræðuna
og fékk einhvern annan til þess að halda hana. Þegar ræðuflutningn-
um var lokið, var hann beðinn um að segja örfá orð. Og Þetta var það,
se.m hann sagði:
„Herrar mínir og frúr. Ég hef oft tekið eftir því, að þegar fólk
hefur á.huga á því, sem verið er að ræða um, hreyfir það hendur eða
fætur um tvisvar á mínútu að jafnaði. Þegar því leiðist aftur á móti,
verða slrkar hreyfingar oftast fjórum sinnum tíðari, en sé það alveg
að sálast úr leiðindum, geta þær orðið allt að fimm sinnurn tíðari.
Það veitti mér mikla ánægju að veita því athygli, að þið höfðuð
mikinn áhuga á erindi mínu. Hreyfingar ykkar voru sem sé aðeins
um ein á mínútu að meðaltali."
Hesketli Pearson.