Lögfræðingur - 01.01.1900, Side 92

92
Páll Briem.
gagni; þessu er ekki til að dreifa um heila þjóð og allra
síst um íslendinga. sem iifa afskekktir, fjarri öllum sið-
uðum þjóðum á eylandi langt út í reginhafi.
Jeg hef enga trú á þvi, að hægt sje að hefja hina
íslensku þjóð á allt annan hátt, en allar aðrar þjóðir.
Yegir lyginnar og ranglætisins eru óteljandi, en vegur
sannleikans er aldrei nema einn, og vegur rjettlætisins er
ekki nema einn. þ>að er heldur ekki nema einn vegur til
að hefja þjóðina, og það er vegur trúar og menntunar.
Lifandi trú og menntun eru máttarstoðir undir vellíðan
þjóðanna, og íslendingar eru engin undantekning frá þess-
ari reglu.
Jeg held að menn hjer á Islandi hafi gleymt þessum
sannindum nokkuð opt, og þó eru þessi sannindi langtum
eldri, en okkar þjóð; til þess að sannfærast um þetta þarf
ekki nema að líta í Biblíuna.
Spekin kallaði til heimskinganna segir í Salómons
orðskviðum (1. kap.), en þeir drógu sig í hlje. En þegar
angist og neyð dundi yfir þá, fóru þeir að leita spekinnar,
en þeir fundu hana ekki, »af því að þeir hötuðu þekkingu
og útvöldu ekki ótta drottins.u
f>etta er þó tekið enn ljósar fram á öðrum stað, (2.
kap.) að guðsótti og þekking sje skilyrði fyrir velgengni
manna í efnalegu tilliti, því að þar segir: »Heiðra drottinn,
. . . þá munu hlöður þínar verða yfirfljótanlega fullar og
vínberjalögur fióa út af þínum vínpressum. . . .
Sæll er sá maður, sem finnur vísdóm, sá maður, sem
útvegar sjer hyggindi, því að það er betra að fá þau, en
silfur, og þau eru betri gróði en gull, þau eru dýrmætari
en perlur, og allir þínir dýrgripir jafnast ekki við þau. I
hægri hendi er langlífi og í vinstri hendi auður og heiður.