Lögfræðingur - 01.01.1900, Side 150

150
Klemcns Jónsson.
ástæðu til, þá er stefndi alls eigi skyldur að mæta. All-
ar mótbárur, sem lúta að formhlið málsins er stefnda
heimilt að koma fram með, og fá úrskurð um þær
á venjulegan hátt, en hvað mótbárur í aðalefninu snertir,
þá getur hann einungis komið fram með þessar: 1. að
hann hafi eigi verið þess ráðandi að skuldbinda sig þann-
ig, þá er hann skrifaði undir. 2. að nafnið sje falsað,
3. eða eitthvað sje falsað í víxlinum, eptir að hann ritaði
nafn sitt undireða 4. þærmótbárur, sem snerta sjálftform
og efni víxilsins eða aðferðina að halda víxiikröfunni í gildi
eða önnur skilyrði, sem í víxillögunum er ákveðin fyrir
því, að víxilrjettar sje neytt. Engar aðrar mótbárur eða
varnir, sem að efninu lúta má taka til greina í málinu.
í víxilmálum má eigi veita hinum stefnda lengri frest en
viku til þess að koma fram með vörn, nema sækjandi sam-
þykki, eða skýr rök komi fram fyrir því, að hann þurii
lengri frest til varnar sjer. Dóm skal kveða upp eigi síð-
ar en á viku fresti frá upptöku til dóms. Vinni sækjandi
málið, þá fær hann samkvæmt lagavenju málskostnað að
skaðlausu, þ. e. allan kostnað sinn við málið, og rentu
rentu.
5. L andamerkjamál. Ef ágreiningur verður um
landamerki, ítök, eða eignarrjett yfir jörð eða jarðarhluta,
þá skal fara með mál út úr þeim ágreiningi á sjerstakan
hátt; málið skal fyrst lagt til sátta á venjulegan hátt,
og gangi þar ekki saman, gengur það til dómstólanna;
stefnufresturinn er 7 nætur, og varnarþing málsins er inn-
an þeirrar þinghár, þar sem jörð verjanda er; búi verjandi
eigi sjálfur á jörðinni, þá má stefna leiguliða, nema verj-
andi hafi nefnt annan til. Á þeim degi, sem stefnan fell-
ur í rjett, skal dómarinn nefna í dóm með sjer 8 valin-