Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2014, Blaðsíða 53

Viðhorf grunnskólanemenda á Islandi og í Finnlandi til tækni og námsgreinarinnar hönnunar og smfði
viðfangsefni námsgreinarinnar getur haft
áhrif á viðhorf kynjanna. í rannsókn þeirra
voru viðhorf stúlkna jákvæðust þegar kom
að hönnun og smíði en síður gagnvart
tæknilegum viðfangsefnum.
Munurinn á áhuga kynjanna á tækni og
tæknilegum fyrirbærum birtist í ólíkum
viðfangsefnum kynjanna. Líklegt er að
staðalmyndir hafi bæði áhrif á stúlkur
og drengi þegar kemur að viðhorfum til
tækni (Boser, Palmer og Daugherty, 1998;
Silverman og Pritchard, 1993a; Silverman
og Pritchard, 1993b). Ef við gerum ráð
fyrir að drengir fáist meira við tæknileg
viðfangsefni, t.d. í gegnum leik, þá halda
drengir líklega í staðalmyndir um hlutverk
kynjanna sem tengjast tækni (Autio og
Hansen, 2002). Munurinn á áhuga drengja
og stúlkna á tækni og tæknilegum fyrir-
bærum hefur einnig áhrif á áhuga þeirra á
að læra um tækni og jafnvel á áhuga þeirra
á framtíðarstarfi tengdu tækni (Autio og
Hanssen, 2002; Byme, 1987; Halperin,
1992; Silverman og Pritchard, 1993a).
Til em fræðilegar rannsóknir sem gætu
skýrt þessar niðurstöður að hluta. Je-
wett (1996) komst að þeirri niðurstöðu að
tækni væri ekki enn álitið hefðbundið svið
fyrir konur og að uppeldi og skólastarf
drægi úr áhuga stúlkna á tækni. Silverman
og Pritchard (1996) ályktuðu að stúlkur
mynduðu síður tengingu á milli þess sem
þær lærðu um tækni og möguleika sinna á
framtíðarstarfi sem tengdist tækni. Rann-
sókn þeirra árið 1993 sýndi jafnframt að
kynjamismunun í námi hafði áhrif á við-
horf stúlkna til tækni sem mikilvægs þátt-
ar í framtíðarstarfi (Silverman og Pritch-
ard, 1993a). í rannsókn Autio (Autio, 1997)
hylltust drengir í Finnlandi til að velja
hönnun og smíði og stúlkur textílmennt
(Autio, 1997). Mikið hefur verið gert til að
yfirstíga þessi norm í samfélaginu síðan
rannsókn Autio (1997) var gerð. Til dæmis
nema bæði stúlkur og drengir náms-
greinar er tengjast tækni, svo sem hönnun
og smíði og ekki var munur á milli kynja
þegar nemendur voru spurðir hvort bæði
kynin gætu skilið tækni og tæknileg fyrir-
bæri. Hugsanlegt er að breytt viðhorf sam-
félagsins til hlutverka kynjanna hafi haft
áhrif á þá niðurstöðu (Autio og Soobik,
2013; Boser, Palmer og Daugherty, 1998).
Munur var á viðhorfum nemenda til
tækni og námsgreinarinnar hönrtunar og
stni'ði í Finnlandi og á íslandi. íslensku nem-
endurnir voru á heildina litið jákvæðari.
Þessi niðurstaða bendir til þess að íslenska
námskráin, sem inniheldur handmennta-
greinarnar hönnun og smíði og textílmennt
henti báðum kynjum og þær nái að vekja
áhuga nemenda. Hugsanlegt er einnig að
áhersla íslensku námskrárinnar á frelsi
nemenda til eigin sköpunar og verklega
framkvæmd hafi þar áhrif (Menntamála-
ráðuneytið, 2007; Zuga,1994; Weber og
Custer, 2005; Autio og Soobik, 2013). í aðal-
námskrá grunnskóla á íslandi er jafnframt
lögð áhersla á einstaklingsmiðað nám og
nýsköpun er þar einnig mikilvægur þáttur
(Menntamálaráðuneytið, 2007).
Einnig kom í ljós að viðhorf drengja í
báðum löndum voru jákvæðari til náms-
greinarinnar hönnunar og smíði en viðhorf
stúlkna. Ef til vill hentar innihald nám-
skrárinnar betur drengjum en stúlkum.
Þegar verið er að þróa námskrá, námsefni
og kennsluaðferðir sem tengjast tækni þarf
því að taka tillit til mismunandi þekking-
arstigs stúlkna og drengja. Þannig mætti