Skírnir - 01.01.1855, Page 56

58
FRJETTIR.
Frakkland.
ab kjör vinnumanna eru ekki komin undir upphæfe kaupsins, heldur
undir þvi einu, hve mikife vinnumafeur getur keypt sjer fyrir þafe
af naufesynjum sinum, efeur öllu því sem hann þarf vife. þessu er
allt öferu vísi varife hjá oss, eins og vjer allir vitum, því húsbænd-
urnir fæfea vinnumennina, og verfea þeir því fyrir öllum hallanum,
en vinnumennirnir ekki, þegar illa í ári lætur. Nú þegar verfelagife
á matvörunni fór afe hækka í Parísarborg, þá tóku fátæklingar til
afe bifeja stjórnina um braufe, því Frakkar álíta sem svo, afe stjórn-
inni sje skylt afe halda vife í þeim lífinu, og jiarf því aldrei mikife
á afe bjáta, til þess, afe þeir láti sjálfir hugfallast. þar afe auki
urfeu margir vinnulausir, sem lifeljettari þóttu, og ekki gátu lifafe
vife lítife kaup. Stjórnin tók því undireins þafe ráfe, afe bifeja menn
afe skjóta saman til styrktar hinum fátæku, og sjá til afe þeir gætu
annafehvort haldizt vife í vistinni, efea fengju annarstafear vinnu, og
stjórnin skaut og nokkru til sjálf. þafe er álitife, afe 400 miljónir
franka hafi gengife til þess afe styrkja fátæka verkamenn; en þafe
sem Frakkland þurfti afe kaupa af korni, voru 10 miljónir tunna,
efeur 300 miljónir franka, og má því ætla, afe vinnumenn hafi ekki
orfeife fyrir neinum sjerlegum halla, þó afe sveitabændur kunni afe
hafa orfeife þafe, sem vanir eru afe selja korn til útlanda; en þó er
þafe engan veginn víst, því vel getur verife, afe þeir hafi getafe selt
þafe þeim mun dýrra, sem þafe var minna en vant var. þafe var
eitt af ráfeum þeim, sem stjórnin greip til, afe hún bannafei bök-
urum í París afe selja braufe sitt dýrara, en hún sjálf tók til. Hún
setti því lag á allt braufe, sem bakafe var í bænum, og skaut sjálf
til peningum, af því bakararnir gátu ekki sjer afe skafelausu selt
braufe sitt mefe því verfei, sem stjórnin setti d þafe. þafe fje, sem
stjómin skaut til, er ekki annafe en skyndilán, og er þessu þannig
hagafe: Allir bakarar eru í eins konar fjelagi og eiga styrktar-
sjófe saman; þegar vel árar og korn er ódýrt, þá mega þeir selja
braufe nokkra dýrra en þeir annars mundu, og eiga þeir afe láta þafe,
sem framyfir verfeur vanalegan ágófea, í sjófe þenna, og svo, þegar
harfeæri kemur, þá eiga þeir afe selja braufe aptur mefe gófeu verfei
eptir kornkaupunum, og fá þeir þafe þá endurgoldife af sjófenum.
þetta er reiknafe nifeur eptir tölu hinna gófeu og hörfeu ára, og af
því gófeárin eru langtum fleiri, þá má ætla, afe þetta fjelag geti