Óðinn - 01.01.1936, Qupperneq 50

Óðinn - 01.01.1936, Qupperneq 50
50 Ó Ð I N N Marínó Hafstein sýslumaður. Hann andaðist á Svarfhóli í Borgarfirði 10. júlí þ. á., og hafði hann dvalið þar allmörg síðustu æfiár sín, eftir að heilsa hans bilaði. Hann var fæddur á MöðruvölIumíHörg- árdal 9. ágúst 1867, sonur Pjeturs Haf- steins amtmanns og konu hans Kristjönu Gunnarsdóttur, syst- urTryggva Gunnars- sonar, bankastjóra. Var Hannesráðherra elstur þeirra bræðr- anna þriggja, þá Marínó, en Gunnar, bankastjóri, ynsstur. — Marínó tók lög- fræðipróf, með 1. einkunn, við Kaup- mannahafnarháskóla vorið 1897, en fjekst síðan við lögfræðistörf hjer í bænum, og á ísafirði, um nokkurt skeið, þar til hann varð sýslumaður í Strandasýslu 11. ágúst 1899. Vorið 1909 fjekk hann lausn frá embætti, en vann eftir það mörg ár f stjórnar- ráðinu, þangað til hann misti heilsu. — Meðan hann var sýslumaður í Strandasýslu kvæntist hann Þórunni Eyjólfsdóttur, prests Jónssonar í Árnesi, og Iifir hún mann sinn. Býr hún hjer í Reykjavík, ásamt flestum börnum þeirra, sem á lífi eru. Marínó Hafstein var gáfaður maður og vel að sjer, Þótti sjerlega skýr og viss í úrskurðum sínum og dómum, meðan hann fjekst við lögfræðistörf. Hann var drengur hinn besti og naut almennra vinsælda, bæði meðan hann var embættismaður og eins fyrir og eftir þann tíma. Þorsteinn skáld Björnsson, frá Ðæ, hefur minst hans látins með eftirfarandi kvæði: Brotin grein af gildum meiði, glæsirunnur valds á leiði, vottur grænn á hárri heiði. Islands þrótt við þrifnað danskan, þokka’ í fari snyrti-franskan fram hann bar, en frónskan handskann. Ekta sannur málma-meiður, mildur hugur, sigurgreiður, sjónarhringur bjartur, breiður. Aldrei þekti’ eg hjarta hreinna, hetjuanda fararbeinna, drengshug manns til svika seinna. Hrekkjaflækjur honum fjærri á hauðri fóru’, en mannslund nærri, skálmin eiturörvum kærri. Hann var líkur höfðingsbornum hetjum friðarvitrum fornum á fyrstu þjóðar fagurmorgnum. hann hörðum höndum. Enga af sír.um heitustu þrám, sem æskudraumarnir höfðu tendrað í brjósti hins vel gefna unglings, fjekk hann upp fylta. Nepjunæðingar ómildra dóma og misskilnings ljeku óspart um hann og mynduðu harða skorpu á skapgerð hans hið ytra; en okkur, sem þektum hann, var það kunnugt, að innra með honum bjó bljúg og viðkvæm lund; en þrekið var svo mikið, að hann gat fyr brotnað en beygst. „Ámæli þeim engi, og hraunöxum er undir björgum holdi söxuðu, liggur Iemstraður að hann ei æpir með limu brotna eftir nótum“. Sterkasti þátturinn í skapgerð Jakobs var vinfesti og trygð, og af henni hafði jeg, sem þessar línur rita, mikið að segja. Ekkert gat haggað trygð Jakobs til mín, fyr nje síðar, og var þó oft skoðanamunur milli okkar, og hjelt hver fast á sínu, en aldrei varð það okkur að ágreiningi í vinfenginu. — Jakob gegndi mörgum trún- aðarstörfumíþágusveitarsinnarogþjóðfjelagsins.ogávalt með trúménsku og hagsýni, einsog einkendi hann í öllu. Jakob hafði fyrir löngu valið sjer legstað sunnan- undir húsi sínu á Brekku, og fengið þar til leyfi yfir- valdanna. Þar var hann jarðsettur, að viðstöddu fjöl- menni, við lognstafaðan fjörðinn og sólu roðinn, og þar gróa að leiði hans íslenskar kjarnjurtir, sem hann sjálfur hafði upp fóstrað —, og þar blasir við kumbli hans hin tignarlega fegurð Þórðarhöfða, Drangeyjar og Tindastóls, og hinn víðfeðmi Skagafjörður; sjón, sem svo oft á langri lífsleið hafði fylt hann unaði og aðdáun. Jón Jóhannsson. d>
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94

x

Óðinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Óðinn
https://timarit.is/publication/205

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.