Réttur


Réttur - 01.01.1958, Side 3

Réttur - 01.01.1958, Side 3
RÉTTDH 3 herveldi auðvaldsins, svo sem Þýzkaland, Ítaiía og Japan, mynduðu undir forysm Hitlers sitt Andkommúnistabandalag til þess að upp- ræta marxismann af jarðríki að fullu og öllu og háðu til þess heila heimsstyrjöld. Það var þeirra fasismi, er féll, ekki kenning alþýðunnar. Atlantshafsbandalagið langar til að feta í þau fót- spor, en — sporin hræða. Engin bönn hafa megnað að kveða marxismann niður, engin rangfærsla að umhverfa honum, engin bókstafstrú að drepa anda hans, — af því hann er það andlega vopn vinnandi stéttanna, er þær ætíð fægja að nýju, er á það fellur, — af því hann er sú vísindagrein, er mennirnir ætíð munu endurnýja, við hverjar að- stæður sem skapast. Marxisminn er útbreiddaii en nokkur trúarbrögð, nokkur siða- lærdómur, stjórnmálastefna eða heimspekikenning áður hefur verið. Marxisminn á sér fylgjendur í öllum löndum jarðar, þótt í helmingi allra þjóðlanda verði þeir að starfa í banni laga, sæta ofsóknum afturhalds og auðvalds. En með þriðjungi mannkynsins, þjóðum Sovétríkjanna, Kína og alþýðulýðvelda Austur-Evrópu er marxisminn eigi aðeins hin stríð- andi kenning eins og í auðvaldsheiminum, heldur og hin sigrandi stefna. Þar er nú vísiudakenningum marxismans beitt til að byggja upp þjóðfélag sósíalismans, — og svo sem ætíð er, þegar vísindi eru hagnýtt í fyrsta sinn, verður að „prófa sig áfram". Sumar til- raunir mistakast. Menn læra af mistökunum, reyna aftur og aftur, unz allt tekst vel. Og nú þegar hafa menn þar eystra eigi aðeins umskapað frumstæðustu lönd Rússakeisara í sósíalistisk stóriðju- lönd með vísindamætti marxismans, heldur hyggja og á að um- bylta náttúruskilyrðunum sjálfum með samtvinnun á tæknimætti nútímans og þjóðfélagsgrundvelli sameignarinnar. Slík kraftaverk sanna bezt kyngimagn kenninga þeirra, er gera þau möguleg. Hitt þarf engan að undra, er þekkir mannlegt eðli, að hin rismikla byltiiigarkenning marxismans muni víða í slíkum löndum missa nokkuð, ef þjappa á henni saman í skólakver. Það veit hver, sem lært hefur kristindómskverin að fátt er öruggara en þau til að fela þann neista, sem beztur er í kenningum Krists, enda reynzt mörgum nægilegt til að týna honum um alla ævi. Það
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.