Andvari - 01.01.1975, Page 55

ANDVARI
NOKKUR BRÉF TIL SÝSLUMANNSHJÓNANNA Á LITLA HRAUNI 1872 - 73
53
er afar heitt, þó ekki svo, að við ekki
höldum það út. Ég hefi nú unnið í 6
nætur, en hinir hafa aðeins unnið 4 og
5 daga, því allir hafa verið hálflasnir við
og við, en ég ekki, nema harðsperrum hefi
ég nóg af, en þær hljóta að fara. Að við
ekki fórum til eyjarinnar strax, kom til af
því, að við heyrðum, að þeir ekki mundu
geta skaffað okltur góða vinnu þar, og
vildum því ekki leggjast upp á þá alls-
lausir.
Ekki er afgjört, hvort Páll gengur að
prestsins boði, en efst er það í honum, ef
hann fær góða ölmusu eða styrk fyrir utan
fría kennslu og frítt uppihald, sem hann
ckki ennþá veit, hve mikill verður. Ekki
veit ég, hvað lengi við verðum hér, en
Ijósast verður það frameftir sumrinu. Við
crum allir í sarna húsi, og borgum við
414 dollars urn vikuna fyrir fæði og
herbergi; ef enginn dagur gengur úr, hefð-
um við því um mánuðinn afgangs 30 d.,
sem samsvarar 54 rd. dönskum, er það all-
gott. Er þetta ágætur staður fyrir duglega
vinnumenn, því nóg er að fá að vinna. Ef
þið skrifið, er bezt að adressera bréfin
hingað, því þó við verðum farnir héðan,
hiðjum við húsbónda okkar hér að senda
okkur þau; hún er þannig:
N.N. Esq. Muskegon
Will Strcet Nr. 277,
Michigan,
U.S.A.
Ég nenni nú ekki að skrifa lengra
núna, því ég þarf að fara að sofa, þrír
hrjóta í kringum mig piltarnir og trufla
því heila minn.
Kær kveðja til allra á heimilinu, og
vcrið þið sjálf kærast kvödd af
ykkar elskandi syni
A. Guðmundsen.
á Stationum: á brautarstöðvum. - Emigranthús:
innflytjendahús. - Páll, Haraldur: synir Þorláks
G. Jónssonar á Stóru-Tjörnum í Ljósavatns-
skarði. - Kona: María Sigurðardóttir frá Ljósa-
vatni, kona Llaralds. - Hans: Hans B. Thor-
grímsen, síðar prestur. - Guðrún: Guðrún Ingv-
arsdóttir frá Eyrarbakka. - út á eyna: Washing-
toneyju í Michiganvatni.
Washington fJarbor, 22. ágúst 1872
Elskulegi pabbi minn.
Ég fékk þitt góða bréf af 24. júlí í dag,
hvar fyrir ég þakka þér. 'Þú getur ímyndað
þér, að við verðum fegnir að fá bréf að
heiman, og einkanlega þegar við fréttum
okkarra vellíðan. Ekki hélt ég, þegar við
kvöddum Brynjólf sáluga daginn sem við
fórum, að hann ætti svo stutt ólifað.
Það er nú að segja af okkur félögum,
að við vorum á sögunarmillu í Muskegon,
hvaðan ég skrifaði ykkur seinast, en þar
við vorum hálflasnir, hitinn óþolandi og
vinnan hin harðasta, tókum við það í
okkur að halda hingað til eyjarinnar.
Fóru þeir Páll, Haraldur og kona, Hans,
Bjarni og Ólafur Hannesson, eftir að við
höfðum dvalið þar 2 vikur, en ég vildi
reyna að þreyta lengur og varð eftir með
Ólafi i Arnarbæli og Stefáni, en þar Ólaf-
ur var æðilasinn og við hinir líka lumpnir,
svo við ekki gátum unnið nema dag og
dag, ásettum við okkur að leggja i hinna
kjölfar; höfðum við verið þarna í 3 vikur,
ég vann þar fyrir 22 $, en þetta fór allt
og meira til í mat og ferðakostnaðinn
hingað, kostaði dót okkar talsvert, þar við
þurftum að kaupa keyrslu á því, þar sem
við lentum á leiðinni, og er það ógjörn-
ingur að hafa mikinn farangur með sér,
þegar maður hringlar úr einum stað í ann-
an. Páll, Haraldur og María urðu eftir í
Milwaukee, fengu þeir þar hæga vinnu,