Andvari - 01.01.1975, Blaðsíða 64

62
ÁRNI GUÐMU NDSEN
ANDVARI
Torfi Bjarnason jarðyrkjumaður, sem í
vor tók sér land í Nebraska, kom hingað
í gærkvöldi, og ætlar hann til Islands, ekki
alfarinn heirn aftur, heldur kemur hann
aftur að vori með Familie og fleira fólki
þaðan að vestan. Honum líkar vel í Ne-
braska og telur þar ágæta landkosti; þykir
mér ekki ólíklegt, að ef íslendingar nokk-
urn tíma mynda nýlendu, að það verði í
Nebraska.
Nú er veðráttan farin að breytast nokk-
uð. Hitinn er ekki orðinn mikill, og er
farið að verða kalt á morgnana; hefir verið
hrím í 2 morgna, og þykir það nokkuð
snemrnt. Veðrið er yfirhöfuð að tala alltaf
yndislegt, þótt sumrin séu heit og veturn-
ir kaldir. Idér eru svo að segja aldrei óveð-
ur eða langvinn hret og byljir eins og
heima, oftast logn og sólskin.
Þann 8. -
Ég óska þér til lukku og blessunar,
mamrna mín, mig rninnir ekki betur en að
í dag sé þinn fæðingardagur; ég vildi, að
ég væri kominn til ykkar í dag, en það
getur ekki látið sig gjöra, fjarlægðin er of
mikil, ég drekk skál þína hérna og við
piltarnir.
I gærkvöldi héldurn við flestir Islend-
ingar, sem hér eru í bænum, fund með
okkur og ræddum okkar mest varðandi
mál. Fundarstjóri sr. Jón Bjarnason (hann
fer í dag) og skrifari Bjarni Sveinbjörns-
son (hann er hér í kynnisferð, en á heirna
út á eyjunni). Hið fyrsta mál, er rætt var,
að við gjörðum allt til þess að stofna ný-
lendu, því þótt flestir séu fátækir, þá rná
rnikið gjöra með samheldni og góðum
vilja. Til þess að nýlenda þessi væri valin
á góðum stað, varð það ákveðið, að 2
greinda og góða menn af félaginu skyldi
velja til að útsjá hentugan stað, en til
þess þarf ærna peninga. Varð það þá
niðurstaðan, að við myndum sjóð til þess
að geta borgað mönnum þessum, og var
það samþykkt með atkvæðafjölda, að tillag
hvers fundarmanna, og svo þeirra, sem á
eftir kynnu að koma í félagið, yrðu 50
cents hverja 3 mánuði, 2 $ um árið.
Þetta er reyndar lítið, en dregur sig sam-
an, þegar margir koma. Ég ímynda mér
samt, að við ekki geturn sent mennina á
stað til að útsjá land fyrr en að hausti eða
vorið 1875, því það kostar mikið að ferðast.
Ég ímynda mér, að þurfa mundi 4 - 500
dollars, því sjálfsagt yrði að leita vel fyrir
sér. Fimrn rnanna nefnd var kosin í málið
til þess að búa til lög fyrir sjóðinn. Urðu
það þessir: Þ. Stefensen. Þorlákur Jóns-
son, Sigfús Magnússon, Einar Bjarnason
og Arni Guðmundsen. Fleiri mál voru
rædd, sem ekki komu til úrslita, heldur
bíða næsta fundar.
Ég gleymdi að segja þér, að Jakob Páls-
son liggur ennþá, ég gat um í síðasta bréfi
mínu, að hann væri veikur; samt er hann
talsvert betri. Sjúkdómurinn er apoplexie
í annarri hliðinni frá livirfli til ilja; hann
þjáist ekkert, og hafa læluiar von um,
að hann korni til, hann liggur frítt á spít-
ala hér í bænum og hefir hina beztu að-
hjúkrun.
I gær fékk ég bréf frá sr. Páli og
Möggu. Mér þykir vænt að heyra, að þeim
líður vel. Hann (sr. Páll) segist sælcja um
Stokkseyrina. Því er verr, að hann fær
hana ekki, þar svo rnargir eldri sækja;
ég held annars, að honum líði vel á
Hjaltabakka.
10. Þegar ég hætti hér í fyrradag, fékk
ég slærnt tak og hefi haft það síðan, en
er nú miklu betri. Olafur í Arnarbæli
ætlar heim núna, hann segir ykkur allar
fréttir. Þegar þið skrifið mér, þá adresserið
Milwaukee Wisconsin U.S.A. Box 2647,
því þegar ég ekki veit, lrvort ég fer, kom-
ast bréfin á rugling, ef þau eru látin fara
af pósthúsinu, en svona merkt eru þau