Andvari - 01.01.1895, Síða 34

4
þvi fram Héraðið hlýtur á ísöldinni að hafa gengið
stórkostlegur skriðjökull; djúpar ísskafnar hvilftir
og glöggar ísrákir eru algengar á klöppunum kring-
um Egilsstaði og á ótal öðrum stöðum sjást þær. I
mýrasundunum er víða leir undir jarðvegi, það er
jökulleir frá ísöldinni og enn þá myndar Lagarfliót
hér og hvar þunn leirlög, á steinum við vatnsborð-
ið sjást alstaðar skánir af þurrum leir, sem hefir
sezt þar úr fljótinu. Milli Ketilsstaða og Vallaness
er hlið i ásaþyrpingarnar, þar rennur Grimsá niður
um grunnan en breiðan dal og myndast þar neðst
töluverð slétta upp at árósnum með stórum engjum
og fögrurn. Frá Vallanesi fóruin við upp með ánni
að Mýrum og þaðan næsta rnorgun áleiðis til Beru-
fjarðar. Geitá og Múlaá korna saman fyrir framan
Þingmúla og verður úr þeim Grímsá; aurarnir fram
með ánum eru allir ljósir, því líparít er aðalefni
fjallanna austan við dalinn, en að vestanverðu er
blágrýti í fjöllunum. Nokkru fyrir innan Borgir er
dalurinn þvergirtur af miklu liólahrúgaldi, og er
hlið á hólagarðinum að vestanverðu, þar sem Múla-
áin rennur; langmest eraf hólahrúgum þessum við
eystri hliðina, þar ná þær upp fyrir mitt fjall inn
af Stuttadal; fyrir minni þess dals eru líka grjót-
haugar, sem sýna, að stór aukajökull hefir gengið
fram þann dal, þvert á aðaljökul Skriðdalsins, sem
hefir ekið á undan sér öllu grjóti því, sem hólaþver-
girðingin er mynduð af. Hólarnir eru óreglulegir
og misstórir, grjóthrúgur með mýrgresislautum og
sefpollum á milli, um liólana eru stór björg á við
og dreif og er líparit í mörgum þeirra, á sumum
steinunum, sem harðari eru, sjást enn þá för eptir
isnúninginn undir jöklinum. Fyrir innan hólana er
litið langvaxið vatn, líklega helmingi stærra en