Andvari - 01.01.1895, Qupperneq 54

24
auk þess var gangur í Fláajökli, var Hólmsá þvi
ill yfirferðar, enda féll í hana rnikið af Heinabergs-
vötnum; hér og hvar um sandana og jafnvel uppi
á graslendi eru bollar í jarðveginn, þar sem jökul-
molar hafa bráðnað er Hólmsá hefir hlaupið. Neðst
á Mýrum skiptist Hólmsá áður hún fellur í Horna.
fjörð og lreita kvíslarnar Axarkíll, Geirstaðará og
Staðará, gengur Hólmsá opt á engjar manna og
spillir miklu landi er hún hleypur. Heinabergs-
vötnin sjálf voru lítil en Kolgríma þess meiri, urð-
um við opt að reyna hana áður en við komumst
yfir. Kolgríma fellur í Hálsaós, sá ós tekur yfir því
nær allt undirlendi hér fyrir neðan, enda var hann
nú allur uppbelgdur sökum- þess, að sjórinn stíflaði
hann í vetur, og hefir hann síðan ekki náð framrás
og spillir mjög engjum manna; ósinn náði nú alla
leið frá Sævarhólum vestur fyrir Borgarhöfn, í hon-
um eru margir hólmar einkum vestan til, og úr
honum ganga þar margir vogar og smáfirðir. Frá
Kolgrimu riðum við upp að Smyrlabjörgum, þar er
hár foss í gljúfri og hefir áin graflð sér farveg niður
með basaltgangi. Síðan riðum við sem leið liggur
hjá Uppsölum og utan í hlíðinni fyrir Hestgerðis-
múla, þar i hlíðunum er klettótt, en víða túngresi
milli steinanna og mikið af smára, mjaðjurt, bláklukku
og brúnellu. Hestgerðismúli sker láglendið í sundur
og tekur við fyrir vestan hann grösug sveit girt
háum fjallamúlum og dalir inn af. Undirlendi er
þar svipað og á Mýrum, graslendi með holtum upp
úr, en sumstaðar tjarnir með stör og sefl. Sökum
þess að fjallamúlarnir kringum sveitina eru háir þá
spyrna þeir á móti jöklinum, svo að eins smáir
skriðjökulsangar ná niður í dalbot.nana. Upp af
Hestgerðismúla er slakki eða dæld og heiði fyrir ofan