Andvari - 01.01.1895, Síða 61

81
handaverk, fyrrum voru graslendi mikil niður af
Felli og ágætar engjar, og eru árnar búnar að
skemma það allt, svo jörðin er nú i eyði, en var
áður mesta jörð. Brennhólakvísl kemur nokkru
utar undan jöklinum og er hún vanalega svipuð
Veðurá að vatnsmegni. Veðurá breytir opt tarvegi
og er stundum ill yfirferðar, stundum nærri þurr
eptir því hverjar breytingar gerast i jöklinum; hún
og Brennhólakvisl hafa verið samtaka í þvi að eyða
Fellsland; enn bera þær með sér móhnausa undan
jöklinum, það eru leifar af gömlum grassverði er
jökullinn hefur gengið yíir. Fyrir miðja 18. öld var
Fell mesta slægjujörð í Suðursveit og fengu sveitar-
menn þar slægjur eins og nú á Kálfafellsstað1;
jökullinn náði þá eigi nærri eins 'langt fram sem nú
og er mælt að Kvísker hafi þá sézt frá Felli, nú er
jökulbungan komin langt fram fyrir þá sjónarlínu.
I Veðurárdalnum safnast stundum vatn fyrir ofan
jökulsporðinn og myndar allstórt lón, og þegar það
er orðið mikið hleypur áin, en hlaup þessi eru opt-
ast snöggir skvettir sem eigi standa lengi. Verst
umhverfist Veðrá og vex, þegar mikill hluti af
vatnsmegni Jökulsár stundum á vorin hleypur í hana,
liklega af því, það getur ekki náð framrás alla leið
fram úr jöklinum, þess konar hlaup úr Veðurá
tók af Fellsbæinn 1869, þá var þar enn
tvíbýli og nokkrar engjar eptir, jökulalda há hlífði
engjunum og stóð fyrir Veðurá. Þá var um vorið
1) Árið 1G97 var Fell talið GO hundraba jörð og landskuld
þrjú hundruð, þar að auki heyrðu þar undir tvær hjáleigur
Bakki og Borgarhóll, á Bakka var landskuld 8 fjórðungar
smjörs og eitt kúgildi, á Borgarhóli ekkert kúgildi en 100
álna landskuld. 1760 er líka getið um hjáleiguna Brennhóla.